فیزیک پلاسما با شکوفه ساتری

درباره پلاسما

پلاسما ، وضعیت چهارم ماده ، مجموعه ای از ذرات باردار آزادانه در حال حرکت است که در آنها پدیده های جمعی ، مانند امواج ، بر رفتار سیستم تسلط دارند. کاربردهای علم و فناوری پلاسما چندین رشته علمی و مهندسی سنتی را در هم آمیخته است.

فیزیک پلاسما با شکوفه ساتری

معرفی

ویلیام کروکس با یونیزه کردن آزمایشی گاز در یک لوله تخلیه الکتریکی با استفاده از ولتاژ بالا از طریق سیم پیچ ولتاژ ، اصول علوم پلاسما را تأسیس کرد. گاز یونیزه ماده تابشی نامگذاری شد. اصطلاح فعلی پلاسما پس از آن تقریباً پنجاه سال بعد در سال 1927 توسط اروین لانگمویر آغاز شد . از آن زمان طی چند دهه گذشته ، از جمله پزشکی ، در بسیاری از حوزه ها از پلاسما استفاده شده است . پلاسما اغلب به عنوان گاز یونیزه تعریف می شود

فیزیک پلاسما با شکوفه ساتری

منابع پلاسما

خصوصیات و پارامترهای پلاسما

فیلم های نازک

طیف سنجی از دست دادن انرژی الکترون

فرسایش با لیزر

مواد بر پایه کربن

تشخیص پلاسما

ماشینکاری

رسوب لیزر پالسی

فیزیک پلاسما با شکوفه ساتری

منابع پلاسما

خصوصیات و پارامترهای پلاسما

فیلم های نازک

طیف سنجی از دست دادن انرژی الکترون

فرسایش با لیزر

مواد بر پایه کربن

تشخیص پلاسما

ماشینکاری

رسوب لیزر پالسی

آزمایشگاه فیزیک پلاسما

پرتو کاتدی و کاربردهای آن

تخلیه الکتریکی تابان در گازها

طیف سنجی پلاسما

پلاسماجت فشار اتمسفری

گلایدینگ آرک پلاسما

فیزیک پلاسما

فیزیک پلاسما با شکوفه ساتری

مقدمه

اصطلاح پلاسما اولین بار توسط ایروینگ لانگمویر در سال 1928 استفاده شد و گاز یونیزه یا نیمه یونیزه نیمه خنثی در تخلیه الکتریکی را توصیف می کند. پلاسما متشکل از انواع ذرات ، اتمها و مولکولهای خنثی ، ذرات باردار (الکترونها و یونها) ، ذرات قابل اشتعال (اتمها و مولکولهای برانگیخته ، رادیکالها) و فوتونها است (بلان 2008). بسته به درجه حرارت ذرات ، پلاسما را می توان به دو دسته تقسیم کرد: تعادل یا پلاسمای حرارتی و پلاسمای غیر تعادلی یا غیر گرمایی.  

پلاسما در علوم فضایی و نجوم

پلاسمای نجومی ، محیط بین ستاره ای و فضای بین کهکشانی

همچنین نگاه کنید به: مگنتوهیدرودینامیک

پلاسما ، هم از نظر جرم و هم از نظر حجم ، رایج ترین مرحله ماده عادی در جهان هستند. 

فیزیک پلاسما با شکوفه ساتری

کلمه پلاسما از یونان باستان "ماده قالب پذیر"  یا "ژله"  آمده است و رفتار هسته های اتمی یونیزه شده و الکترونهای موجود در منطقه اطراف پلاسما را توصیف می کند. خیلی ساده ، هر یک از این هسته ها در دریای متحرک الکترون معلق هستند. پلاسما برای اولین بار در لوله کروکس شناسایی شد ، و توسط سر ویلیام کروکس در سال 1879 توصیف شد (وی آن را "ماده تابشی" نامید).  ماهیت این ماده "اشعه کاتد" متعاقبا توسط فیزیکدان بریتانیایی Sir J.J. تامسون در سال 1897. 

فیزیک پلاسما با شکوفه ساتری

پلاسما (از یونان باستان πλάما "ماده قابل قالب گیری" ) یکی از چهار حالت اساسی ماده است و اولین بار توسط ایروینگ لانگمویر شیمی دان در دهه 1920 توصیف شد.  این ماده از گازی از یونها - اتمهایی که برخی از الکترونهای مداری آنها برداشته شده است - و الکترونهای آزاد تشکیل شده است. پلاسما می تواند با حرارت دادن گاز خنثی یا قرار دادن آن در معرض یک میدان الکترومغناطیسی قوی تا جایی که یک ماده گازی یونیزه به طور فزاینده رسانای الکتریکی شود ، به طور مصنوعی تولید شود. یونها و الکترونهای باردار حاصل تحت تأثیر میدانهای الکترومغناطیسی دوربرد قرار می گیرند و باعث می شوند دینامیک پلاسما نسبت به یک گاز خنثی نسبت به این میدانها حساس تر باشد.