اپتیک در لیزر

اپتیک در لیزر

طیف وسیعی از اجزای نوری غیرفعال اغلب در لیزرها استفاده می شود:

آینه های لیزری اغلب برای ساخت تشدیدکننده های لیزری استفاده می شوند. بسیاری از آنها آینه های دی الکتریک را بسیار منعکس می کنند ، در حالی که برخی دیگر دارای انتقال جزئی برای استفاده به عنوان جفت های خروجی هستند. آینه های Dichroic اغلب برای تزریق نور پمپ به یک تشدید کننده لیزر استفاده می شوند. برای لیزرهای فوق پلاستیکی ، اغلب به آینه های پراکنده احتیاج دارند.

در لنزهای لیزر از لنزها زیاد استفاده نمی شود. تمرکز یا خنثی سازی اغلب به منظور به حداقل رساندن تلفات انتشار و بازتاب های انگلی با آینه های خمیده انجام می شود.

منشور اغلب در خارج از لیزرها استفاده می شود ، اما گاهی اوقات نیز در داخل ، مخصوصاً برای جبران پراکندگی در لیزرهای فوق پلاستیکی.

تنظیم طول موج غالباً با قرار دادن نوعی فیلتر نوری در یک تشدیدکننده لیزر - به عنوان مثال ، اتیلون یا فیلتر Lyot - به دست می آید.

قفل کردن حالت منفعل می تواند با استفاده از یک جاذب اشباع انجام شود.

علاوه بر این ، به نوعی رسانه افزایش لیزر مورد نیاز است که به عنوان مثال می تواند یک کریستال لیزر ، فیبر دوپ شده با زمین نادر ، یک تراشه افزایش نیمه هادی باشد (به عنوان مثال در یک لیزر دیود حفره خارجی یا یک لیزر عمیق خارج از حفره خارجی) ) یا یک لوله تخلیه گاز.

در برخی موارد ، به نوعی تعدیل کننده نوری نیاز است - برای مثال ، یک مدولاتور آکوستیک یا الکترو نوری برای تعویض Q یا قفل کردن حالت.