نانوپلاسمونی
تحقیقات نانوپلاسمونی بر پدیده های نوری در مجاورت نانومقیاس سطوح فلزی متمرکز است. در نانوپلاسمونیک ، محققان با تبدیل فوتون های رایگان به نوسانات با چگالی بار موضعی - به اصطلاح پلاسمون های سطحی - بر روی نجیب ، نور نانو را زیر حد پراش (که به طور معمول نیمی از عرض موج موج از نور برای مشاهده نمونه است) متمرکز می کنند. نانوساختارهای فلزی ، که به عنوان آنالوگ های نانو مقیاس آنتن های رادیویی عمل می کنند و معمولاً با استفاده از مفاهیم تئوری آنتن طراحی می شوند.
این پدیده فیزیکی تشدید پلاسمون در ذرات فلزی کوچک قرنهاست که مورد استفاده قرار می گیرد.