روی جی. گلوبر

روی جی گلاوبر (اول سپتامبر 1925 - 26 دسامبر 2018) یک فیزیکدان نظری آمریکایی بود. وی استاد مالینکرودت فیزیک در دانشگاه هاروارد و استاد کمکی علوم نوری در دانشگاه آریزونا بود. وی که در شهر نیویورک متولد شد ، نیمی از جایزه نوبل فیزیک 2005 را "به دلیل سهم خود در نظریه کوانتومی انسجام نوری" دریافت کرد ، و نیمی دیگر توسط جان ال هال و تئودور دبلیو هونش به اشتراک گذاشتند. در این اثر ، که در سال 1963 منتشر شد ، او الگویی برای عکسبرداری ایجاد کرد و ویژگی های اساسی انواع مختلف نور ، مانند نور لیزر (نگاه کنید به حالت منسجم) و نور ناشی از لامپ های روشنایی را توضیح داد.   نظریه های وی به طور گسترده در زمینه نوری کوانتومی استفاده می شود.در فیزیک آماری او پیشگام مطالعه پویایی انتقال مرحله اول مرتبه اول بود ، زیرا او نخستین بار پویایی تصادفی مدل Ising را در یک مقاله تاثیری که در سال 1963 منتشر شد ، تعریف و بررسی کرد.

روی جی گلوبر ، برنده جایزه نوبل ، در دسامبر 26 دسامبر 2018 در سن 93 سالگی درگذشت. گلاوبر به دلیل سهم خود در تئوری کوانتومی انسجام نوری ، نصف جایزه نوبل فیزیک 2005 را دریافت کرد. کار برنده کننده جایزه گلابر با محوریت او در توسعه نظریه ای است که با توصیف رفتار ذرات سبک ، درک نور را ارتقا می بخشد. این تئوری در اوایل دهه 1960 ارائه شد ، رشته نوری را با فیزیک کوانتومی ادغام کرد و پایه و اساس رشد نوری کوانتومی را تشکیل داد.

گلاوبر دکتری دریافت کرد. در فیزیک از دانشگاه هاروارد در سال 1949. وی پس از فارغ التحصیلی ، در پژوهشکده مطالعات پیشرفته در پرینستون ، نیجریه ، و در انستیتوی فناوری کالیفرنیا تحقیقاتی انجام داد. در سال 1952 ، او به هاروارد بازگشت. تحقیقات گلاوبر به روشن شدن چگونگی برخورداری از نور از ویژگیهای موج و ذرات کمک کرده و تفاوتهای اساسی بین نور ساطع شده توسط اجسام داغ مانند لامپهای برقی و نور ساطع شده توسط لیزر را توضیح داده است. برنامه های کاربردی عملی Glauber شامل توسعه کدهای بسیار ایمن در زمینه رمزنگاری کوانتومی است. گلاوبر استاد فیزیک مالینکرودت در دانشگاه هاروارد و استاد کمکی علوم نوری در دانشگاه آریزونا بود. وی در سال 1985 به عنوان عضو همکار OSA انتخاب شد و در سال 2008 به عنوان عضو افتخاری OSA به دلیل کار پیشگام خود در زمینه اپتیک کوانتومی و نورهای منسجم بدست آمد.