هلیوم نئون (He-Ne) لیزر

لیزر He-Ne اولین اختراع لیزر موج مداوم (cw) بود. چند ماه پس از اینکه میمن اختراع لیزر یاقوت پالس را اعلام کرد ، علی جوان و همکارانش W. R. Bennet و D. R. Herriott از ساخت لیزر cw He-Ne خبر دادند. این لیزر گازی یک لیزر چهار سطح است که از اتمهای هلیوم برای تحریک اتم های نئون استفاده می کند. این انتقال اتمی در نئون است که نور لیزر را تولید می کند.   متداول ترین انتقال نئون در این لیزرها نور قرمز را با سرعت 632.8 نانومتر تولید می کند. اما این لیزرها همچنین می توانند چراغ سبز و زرد را در مرئی و همچنین ماوراء بنفش و IR تولید کنند (اولین He-Ne در Javan در IR با سرعت 1152.3 نانومتر عمل می کند). با استفاده از آینه های بسیار بازتابنده طراحی شده برای یکی از این بسیاری از انتقال های احتمالی لیزینگ ، خروجی داده شده He-Ne ساخته شده است تا در طول موج واحد کار کند.

لیزرهای He-Ne معمولاً چند تا دهها مگاوات (میلی وات یا 10-3 وات) قدرت تولید می کنند. آنها منبع نور لیزر پرقدرت نیستند. احتمالاً یکی از مهمترین ویژگیهای این لیزرها این است که از نظر طول موج (پایداری حالت) و شدت نور خروجی آنها (ضریب پایین در سطح توان) بسیار پایدار هستند. به همین دلایل ، لیزرهای He-Ne اغلب برای تثبیت لیزرهای دیگر استفاده می شوند. آنها همچنین در برنامه های کاربردی مانند هولوگرافی استفاده می شوند ، جایی که پایداری حالت مهم است. تا اواسط دهه 1990 ، لیزرهای He-Ne نوع غالب لیزرهای تولید شده برای کاربردهای کم مصرف بودند - از دامنه یافتن تا اسکن گرفته تا انتقال نوری ، تا نشانگرهای لیزری و غیره. به نظر می رسد به دلیل کاهش هزینه ها در این رقابت ها پیروز شده اند.