لیزر گازی لیزری است که در آن جریان الکتریکی از طریق گاز برای تولید نور از طریق فرآیندی به نام وارونگی جمعیت ارسال می شود. نمونه هایی از لیزرهای گازی عبارتند از: لیزرهای دی اکسید کربن (CO2)، لیزرهای هلیوم-نئون، لیزرهای آرگون، لیزرهای کریپتون و لیزرهای اگزایمر.
لیزرهای گازی در طیف گسترده ای از کاربردها از جمله هولوگرافی، طیف سنجی، اسکن بارکد، اندازه گیری آلودگی هوا، پردازش مواد و جراحی لیزری استفاده می شوند.
لیزرهای CO2 احتمالاً شناخته شده ترین لیزرهای گازی هستند و عمدتاً برای علامت گذاری لیزری، برش لیزری و جوش لیزری استفاده می شوند.
لیزر گازی لیزری است که در آن جریان الکتریکی از طریق گاز تخلیه می شود تا نور منسجمی تولید کند. لیزر گازی اولین لیزر با نور پیوسته و اولین لیزری بود که بر اساس اصل تبدیل انرژی الکتریکی به خروجی نور لیزر عمل کرد. اولین لیزر گازی، لیزر هلیوم-نئون (HeNe) توسط مهندس و دانشمند ایرانی-آمریکایی علی جوان و فیزیکدان آمریکایی ویلیام آر. بنت جونیور در سال 1960 اختراع شد. ناحیه طیف در 1.15 میکرومتر.
فهرست
1 انواع لیزر گازی
1.1 لیزرهای شیمیایی
1.2 لیزر اگزایمر
1.3 لیزر یونی
1.4 لیزرهای بخار فلزی
2 مزایا
3 برنامه های کاربردی
فصل 7 لیزرهای گازی 217
7.1 خانواده لیزر گازی 217
7.2 مبانی لیزر گازی 218
7.3 لیزر هلیوم-نئون 225
7.4 لیزرهای آرگون و کریپتون یون 229
7.5 لیزر بخار فلزی 232
7.6 لیزر دی اکسید کربن 235
7.7 لیزر اگزایمر 240
7.8 لیزر نیتروژن 243
7.9 لیزرهای شیمیایی 243
7.10 سایر لیزرهای گازی 246
7.11 ما چه آموخته ایم؟ 247
لیزرهای اگزایمر
لیزرهای اگزایمر با رقابت شدیدی از لیزرهای حالت جامد روبرو هستند، اگرچه آنها همچنان کارآمدترین دسترسی را به ناحیه طیفی فرابنفش ارائه میدهند - با انرژیهای بالا، و اوج بالا و توان متوسط در عملکرد پالسی. با این حال، آنها دارای معایبی هستند، مانند کیفیت ضعیف تیر (ساختار با حالت بالاتر و واگرایی بالا)، اندازه، هزینه های عملیاتی و الزامات نگهداری. متخصصان در این زمینه می گویند که این شهرت ماندگار برای عملکرد نابسامان در حال حاضر به دلیل پیشرفت در فناوری در سال های اخیر تا حد زیادی شایسته نیست.
لیزرهای اگزایمر، همراه با لیزرهای نیتروژن، محبوب ترین لیزرهای گازی هستند که تابش در محدوده فرابنفش تولید می کنند. محیط فعال مخلوطی از گاز نجیب، گاز هالوژن و گاز بافر - معمولا نئون است. مخلوط گاز در یک لیزر اکسایمر معمولی شامل 2 تا 9 درصد گاز نجیب، 0.2 درصد گاز هالوژن و 90 تا 98 درصد از گاز بافر است که به عنوان وسیله ای برای انتقال انرژی عمل می کند. این مخلوط در یک مخزن تحت فشار، معمولاً با فشار 3500-5000 میلیبار، محبوس میشود و معمولاً با تخلیه الکتریکی سریع چند ده نانوثانیه تحریک میشود. هالیدهای گازهای نجیب مانند ArF، KrF، XeF، XeCl که عمر کوتاهی دارند و در حالت پایه ناپایدار هستند، در مخلوط گاز ایجاد می شوند.