لیزرهای گازی

چندین لیزر وجود دارد که از بعضی گازها به عنوان واسطه افزایش لیزر استفاده می کند. حتی اگر چنین لیزرها از نظر اصول بدنی ، طول موج انتشار ، کارایی و قدرت خروجی بسیار متفاوت باشند ، جنبه های خاصی به اشتراک می گذارند:

بیشتر لیزرهای گازی با تخلیه الکتریکی پمپ می شوند و بنابراین نیاز به منبع ولتاژ بالا ، غالباً با توان الکتریکی بالا دارند.

با وجود تراکم کم ، گازها به دلیل وجود مقطع انتشار زیاد (در انتقال "مجاز") می توانند سود نوری بالایی ایجاد کنند. از طرف دیگر ، اعوجاج پرتوی نوری ناشی از گاز معمولاً اندک است.

گازها رسانه ای با مقاومت بالا هستند و در معرض مشکلات مرتبط با مواد جامد مانند شکستگی یا ایجاد نقص نیستند. با این وجود ، ممکن است در طول عمل لیزر از نظر شیمیایی اصلاح شده یا آلوده شوند و منجر به ماندگاری محدود شود ، خصوصاً برای دستگاههایی که دارای چگالی جریان الکتریکی بالایی هستند.

مهمترین انواع لیزرهای گازی در صفحات زیر مورد بحث قرار گرفته و به اختصار در اینجا ذکر شده است:

لیزرهای نئون هلیوم قدرت میلی لیتری در طول موج مرئی یا مادون قرمز تولید می کنند ، غالباً با یک خط باریک و پایداری فرکانس خوب.

لیزرهای آرگون- و کریپتون- یون قادر به تولید خروجی لیزر قابل مشاهده با چند وات با کیفیت پرتوهای خوب اما با راندمان ضعیف هستند.

لیزرهای دی اکسید کربن از منابع نسبتاً کارآمد در برابر اشعه لیزر 10.6 میکرومتر هستند و به طور گسترده ای برای پردازش مواد مورد استفاده قرار می گیرند.

لیزرهای excimer لیزرهای ماوراء بنفش پالس قدرتمندی هستند.