گروه آموزشی مهندس شکوفه ساتری

  

انیشتین

در سال 1905 ، اینشتین این فرضیه را مطرح کرد که به جای آنکه به نور به عنوان یک موج بیندیشد ، در واقع یک جریان فوتون است که هر کدام دارای یک انرژی گسسته هستند. برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد فوتون ها ، این لینک را ببینید. ایده جریان فوتون ها از آزمایشی به نام اثر فوتوالکتریک حاصل شد ، چیزی که انیشتین برای آن جایزه نوبل دریافت کرد. این پدیده است که فلزات خاصی در معرض نور قرار می گیرند ، الکترون ها را بیرون می کشند. این به این دلیل است که الکترونهایی با بار منفی در سطح فلز وجود دارند که جذب بارهای مثبت هسته فلز می شوند ، و هنگامی که شما نوری با همان فرکانس (یا فوتون) ارسال می کنید ، می تواند برخی از الکترونهای سطح را از بین ببرد خاموش

انیشتین یک چراغ فلاش را گرفت و آن را به سمت یک سطح فلزی گرفت ، متوجه شد که فقط نور بالای یک فرکانس خاص (یا کمتر از یک طول موج خاص) باعث می شود الکترون ها از سطح خارج شوند. بالاتر از آن فرکانس ، هرچه فرکانس نور بیشتر باشد ، انرژی الکترونهای سطح نیز بیشتر می شود. انیشتین همچنین مشاهده کرد که الکترونها بلافاصله و بدون هیچ تأخیری منتشر می شوند ، که اگر نور موجی باشد که روی فلز جارو می کند ، این اتفاق نمی افتد. این تنها در صورتی اتفاق می افتد که انتشار الکترون توسط ذرات منفرد نور ایجاد شده باشد.