جزوه لیزر پزشکی

مبانی

1) تعریف و واحدهای اساسی

بیشتر لیزرها با خروجی "رنگ" ، یعنی طول موج (یا طیف) تعریف می شوند

به شرح زیر است:

UV (200-400) ام ، قابل مشاهده (400-700) نانومتر ، نزدیک به IR (700-2900) نانومتر و

اواسط IR ، (3-5) هوم ، جایی که 1 ام = 1000 نانومتر.

خروجی لیزر توسط واحدهای زیر تعریف می شود:

توان (P) در مگاوات (یا W) ، 1 وات = 1000 مگاوات.

شدت (I) در mW / cm2 (تراکم توان در واحد سطح).

انرژی (E) در mJ ؛ سیالیت (F) در mJ / cm2 (تراکم انرژی).

روابط: E = It ، P = I / area ، F = E / area

2) اثر متقابل لیزر و ماده

برهمکنش بافت لیزر (یا سایر رسانه ها) ، به طور کلی ، می تواند در سه فرآیند دسته بندی شود: همانطور که در شکل 1 نشان داده شده است ، لیزر می تواند به صورت ماده منعکس ، جذب ، پراکنده یا شفاف شود. این فرایندها نه تنها توسط خواص نوری بافت ها (رسانه ها) بلکه از طریق پارامترهای لیزر مانند طول موج ، انرژی ، شدت ، عرض پالس ، سرعت تکرار و حالت های عملکرد ، موج پیوسته (CW) یا حالت پالس کنترل می شوند. به عنوان مثال ، لیزر ab: Er: YAG که با پالس کوتاه کار می کند ، وقتی با پالس کم یا زیاد کار می کند ، می تواند به لیزر حرارتی تبدیل شود. در حالی که لیزر حرارتی با فشار 1540 نانومتر با پالس طولانی می تواند تبدیل به لیزر فرسوده و غیر حرارتی شود اگر در پالس خیلی کوتاه کار کند ، مثلاً کمتر از 10 پیکو ثانیه. علاوه بر این ، لیزر با طول موج بسیار کوتاه مانند (154-193) نانومتر ، می تواند بافت ها را از بین ببرد بدون اینکه گرمای زیادی ایجاد کند. سایر لیزرهای پالس کوتاه می توانند ماده را از طریق فرآیند به اصطلاح با کمک پلاسما از بین ببرند. ساختارهای مختلف الیاف برای انتقال موثر انرژی لیزر به مناطق تحت درمان نیز در کاربردهای خاص بسیار مهم هستند.