پزشکی پلاسما

پزشکی پلاسما

پزشکی پلاسما در دهه گذشته به عنوان یک زمینه تحقیقاتی جدید و هیجان انگیز در رابط بین فیزیک و علوم زندگی ظهور کرد. پلاسمای فیزیکی می تواند با افزودن انرژی (حرارت یا میدان های الکترومغناطیسی) به یک گاز خنثی تولید شود تا ماده گاز یونیزه به طور فزاینده ای رسانای الکتریکی شود. پلاسما ها از تابش الکترومغناطیسی ، غالباً اشعه ماورا بنفش و نور مرئی ساطع می کنند و حاوی مولکول های گاز برانگیخته ، یون های مثبت و منفی ، الکترون های آزاد ، گونه های اکسیژن / نیتروژن واکنش پذیر خنثی (ROS / RNS) ، رادیکال های آزاد و قطعات مولکول هستند .   به دلیل خصوصیات متمایز آن در مقایسه با گازهای معمولی خنثی ، پلاسما بعنوان حالت چهارم ماده (علاوه بر جامد ، مایع و گازی) در نظر گرفته می شود. در پزشکی مدرن ، از پلاسمای با درجه حرارت بالا ، به عنوان مثال ، برای عقیم سازی دستگاه های پزشکی و ایمپلنت استفاده می شود . از پلاسمای فشار اتمسفر سرد (CAP) ، می توان برای درمان بافتهای زنده نیز استفاده کرد و بنابراین طی سالهای گذشته به کانون تحقیقات پزشکی تبدیل شده است. علاوه بر کاربردهای درمانی ، CAP همچنین برای اصلاح سطح و ضد عفونی بیولوژیکی استفاده می شود .

انواع مختلفی از دستگاه های CAP برای اهداف تحقیقاتی تولید و آزمایش شده اند. به طور کلی ، اینها را می توان به دستگاه های تخلیه مستقیم (به عنوان مثال ، DBD: تخلیه سد دی الکتریک) و تخلیه غیر مستقیم (به عنوان مثال ، APPJ: جت پلاسمای فشار اتمسفر) تقسیم کرد. تا به امروز ، سه دستگاه پلاسما برای اهداف پزشکی تأیید شده اند. در سال 2013 ، تجهیزات پزشکی kINPen® MED (INP Greifswald / neoplas tools GmbH ، Greifswald ، آلمان) ، یک APPJ و PlasmaDerm® VU-2010 (CINOGY Technologies GmbH ، Duderstadt ، آلمان) ، منبع DBD ، دارای گواهینامه CE هستند. در آلمان توسط MEDCERT تحت استاندارد ISO 13485 (جدول 1 ، شکل 1). پس از آن ، دستگاه پزشکی SteriPlas (Adtec Ltd. ، لندن ، انگلستان) مجاز به استفاده از آن برای درمان زخم های مزمن و حاد و همچنین کاهش بار میکروبی شده است.