یک جت پلاسمای آرگون فشار اتمسفر سرد فرکانس کیلوهرتز برای انتشار خطوط شفق O (1S) در هوای محیط

یک جت پلاسمای آرگون فشار اتمسفر سرد فرکانس کیلوهرتز برای انتشار خطوط شفق O (1S) در هوای محیط

چکیده

ایجاد خط سبز "شفق" ، اتفاقی جذاب که معمولاً در جو upper فوقانی مشاهده می شود ، مدتهاست که یک تلاش دشوار بوده است ، به ویژه در فشار جو. در اینجا ما گزارش می دهیم که تابش شدید خط سبز "شفق" برای اولین بار در یک فرکانس کیلوهرتز ، سیستم جت پلاسمای فشار اتمسفر میدان خطی وجود دارد. این دستگاه از 99.999٪ آرگون خالص به عنوان گاز فعال برای تولید پلاسما استفاده کرد. اندازه گیری های طیف سنجی انتشار نوری منطقه پس از تخلیه وجود انتشار 557.7 نانومتر را نشان می دهد که مربوط به انتقال O (1S) –O (1D) است. 

تولید و خصوصیات یک جت پلاسمای فشار اتمسفر (APPJ) و کاربرد آن در اصلاح سطح پلی اتیلن ترفتالات

چکیده

جت پلاسما با فشار اتمسفر (APPJ) در سالهای اخیر کاربردهای زیادی مانند پردازش مواد ، اصلاح سطح ، پردازش مواد زیست پزشکی و رسوب فیلم نازک دارد. APPJ توسط منبع تغذیه ولتاژ بالا (0-20 کیلوولت) با فرکانس کاری 27 کیلوهرتز تولید شده است. در این مقاله تولید و خصوصیات APPJ در محیط آرگون و کاربرد آن در اصلاح سطح پلی اتیلن ترفتالات (PET) گزارش می شود. جت پلاسما با روشهای الکتریکی و نوری مشخص شده است. به منظور مشخص کردن جت پلاسما ، چگالی الکترون و دمای الکترون تعیین شده است. زبری سطح نمونه های PET درمان نشده و تحت درمان با پلاسما با اندازه گیری زاویه تماس ، تجزیه و تحلیل انرژی سطح ، طیف سنجی مادون قرمز تبدیل فوریه (FTIR) ، میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM) و میکروسکوپ نیروی اتمی (AFM) مشخص شد.

پلاسمای تخلیه سد دی الکتریک (DBD) و کاربردهای آنها

پلاسمای تخلیه گاز ، که به آن پلاسمای دمای پایین نیز گفته می شود ، در چند دهه گذشته توجه بسیاری را به خود جلب کرده است زیرا به دلیل اهمیت آن در بسیاری از پیشرفتهای فناوری ، مورد توجه قرار گرفته است. در این فصل ، توسعه اخیر در تولید پلاسمای مقرون به صرفه در فشار جو همراه با شرح مختصری از تخلیه گاز کم فشار معرفی شده است. مروری بر تخلیه تاج ، تخلیه قوس ، تخلیه سد دی الکتریک (DBD) ، تخلیه سطح (SD) ، تخلیه درخشش فشار جو (APGD) و جت پلاسمای فشار جو ارائه شده است. 

پزشکی پلاسما

پزشکی پلاسما

پزشکی پلاسما در دهه گذشته به عنوان یک زمینه تحقیقاتی جدید و هیجان انگیز در رابط بین فیزیک و علوم زندگی ظهور کرد. پلاسمای فیزیکی می تواند با افزودن انرژی (حرارت یا میدان های الکترومغناطیسی) به یک گاز خنثی تولید شود تا ماده گاز یونیزه به طور فزاینده ای رسانای الکتریکی شود. پلاسما ها از تابش الکترومغناطیسی ، غالباً اشعه ماورا بنفش و نور مرئی ساطع می کنند و حاوی مولکول های گاز برانگیخته ، یون های مثبت و منفی ، الکترون های آزاد ، گونه های اکسیژن / نیتروژن واکنش پذیر خنثی (ROS / RNS) ، رادیکال های آزاد و قطعات مولکول هستند . 

جت پلاسمای فشار اتمسفر و یک سوزن پلاسما.