ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | 2 | 3 | 4 | |||
5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 |
12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 |
19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 |
26 | 27 | 28 | 29 | 30 | 31 |
فیزیک ، علمی است که به ساختار ماده و تعاملات بین اجزای اساسی جهان قابل مشاهده می پردازد. در وسیع ترین مفهوم ، فیزیک (از یونانی physikos) به همه جنبه های طبیعت در دو سطح کلان و زیر میکروسکوپی توجه دارد. محدوده مطالعه آن نه تنها رفتار اجسام تحت تأثیر نیروهای معین را شامل می شود ، بلکه ماهیت و منشاء میدان های نیروی گرانشی ، الکترومغناطیسی و هسته ای را نیز شامل می شود. هدف نهایی آن تدوین چند اصل جامع است که همه پدیده های متفاوت را گرد هم آورده و توضیح دهد.
فیزیک علم پایه فیزیکی است. تا همین اواخر فیزیک و فلسفه طبیعی به جای علم مورد استفاده قرار می گرفت که هدف آن کشف و تدوین قوانین اساسی طبیعت است. با توسعه و تخصصی شدن علوم مدرن ، فیزیک نشان داد که بخشی از علوم فیزیکی در نجوم ، شیمی ، زمین شناسی و مهندسی گنجانده نشده است. با این حال ، فیزیک در همه علوم طبیعی نقش مهمی ایفا می کند و همه این زمینه ها دارای شاخه هایی هستند که در آن قوانین و اندازه گیری های فیزیکی تأکید ویژه ای دارند و نام هایی مانند اخترفیزیک ، ژئوفیزیک ، بیوفیزیک و حتی روانکاوی را در خود دارند. فیزیک را می توان در اصل به عنوان علم ماده ، حرکت و انرژی تعریف کرد. قوانین آن معمولاً با صرفه و دقت در زبان ریاضیات بیان می شود.
هر دو آزمایش ، مشاهده پدیده ها در شرایطی که تا حد امکان کنترل می شوند و نظریه ، تدوین یک چارچوب مفهومی یکپارچه ، نقشهای اساسی و مکمل را در پیشرفت فیزیک ایفا می کنند. آزمایشات فیزیکی منجر به اندازه گیری می شود ، که با نتیجه پیش بینی شده توسط نظریه مقایسه می شود. گفته می شود نظریه ای که نتایج آزمایش هایی را که قابل استفاده است به طور قابل اعتماد پیش بینی کند ، قانون فیزیک را در بر می گیرد. با این حال ، یک قانون همیشه در معرض تغییر ، جایگزینی یا محدودیت در حوزه ای محدودتر است ، اگر آزمایش بعدی این امر را ضروری کند.