میوکاردیت

تا زمانی که CMR امکانات تشخیصی ذاتی مربوط به تایپ بافت میوکارد را نشان نداد ، تشخیص میوکاردیت طاقت فرسا بود و عملاً فقط در معدود مراکزی که بیوپسی اندومیوکارد آخرین مرحله اجباری را نشان می داد عملاً ممکن بود. امروزه امکانات جدید ارائه شده توسط CMR ، تشخیص را بسیار تسهیل کرده و در اکثر قریب به اتفاق بیمارستان ها امکان پذیر است. نتیجه این است که تعداد تشخیص های میوکاردیت به طور چشمگیری افزایش یافته است و در نتیجه رویکرد درمانی متناسب با بیمار بهبود می یابد. تشخیص بر اساس ویژگی های بافتی مانند وجود ادم میوکارد ، فیبروز میوکارد جایگزین ، و خواص شل کننده سنجی T1 و T2 است. در این فصل مواردی از میوکاردیت حاد و مزمن در کنار اختلالات پاتولوژیک نادر ارائه شده است که باید برای بهبود توانایی تشخیص بیماریها با تظاهرات بالینی مشابه در نظر گرفته شود.