سیستم گردش خون

فهرست

1 ساختار

1.1 قلب

1.1.1 گردش خون ریوی

1.1.2 گردش خون سیستمیک

1.2 عروق خونی

1.2.1 شریان ها

1.2.2 مویرگ ها

1.2.3 وریدها

1.2.4 وریدهای باب

1.2.5 گردش خون کرونر

1.2.6 گردش خون مغزی

1.2.7 گردش خون کلیوی

2 توسعه

2.1 شریان ها

2.2 وریدها

3 عملکرد

4 اهمیت بالینی

4.1 بیماری های قلبی عروقی

4.2 تحقیقات

4.3 جراحی

5 جامعه و فرهنگ

6 حیوانات دیگر

6.1 سیستم گردش خون باز

6.2 سیستم گردش خون بسته

6.3 سیستم گردش خون ندارد

آنژیوگرافی فلورسین

آنژیوگرافی فلورسین[1] (FA)، آنژیوگرافی فلورسنت (FAG)، یا آنژیوگرافی فلورسین فوندوس (FFA) تکنیکی برای بررسی گردش خون شبکیه و مشیمیه (بخش هایی از فوندوس) با استفاده از رنگ فلورسنت و دوربین تخصصی است. فلورسین سدیم به گردش خون سیستمیک اضافه می شود، شبکیه با نور آبی با طول موج 490 نانومتر روشن می شود و با عکاسی از نور سبز فلورسنت که از رنگ ساطع می شود، آنژیوگرافی به دست می آید. فلورسئین به صورت داخل وریدی در آنژیوگرافی فلورسین داخل وریدی (IVFA) و خوراکی در آنژیوگرافی فلورسین خوراکی (OFA) تجویز می شود. آزمایش یک روش ردیابی رنگ است.

رنگ فلورسین نیز مجدداً در ادرار بیمار ظاهر می شود و باعث می شود ادرار تیره تر و گاهی نارنجی به نظر برسد.[2] همچنین می تواند باعث تغییر رنگ بزاق شود.

آنژیوگرافی فلورسین یکی از چندین کاربرد مراقبت های بهداشتی این رنگ است که همگی خطر عوارض جانبی شدیدی دارند. ایمنی فلورسین را در برنامه های مراقبت بهداشتی ببینید. آنژیوگرافی فلورسین شامل استفاده از پرتوهای یونیزه نمی شود.[3]

آنژیوگرافی فلورسین توسط چشم پزشک آلمانی آخیم وسینگ، که یافته های خود را در سال 1969 منتشر کرد، پیشگام بود.