رابرت هال و لیزر دیود

رابرت هال و لیزر دیود

بعضی اوقات اولین مراحل آسانترین مرحله است

حدس و گمان در مورد امکان انجام لیزرهای نیمه هادی حتی قبل از آنکه تئودور مایمن لیزر یاقوت را در ماه مه 1960 نشان دهد ، آغاز شد. با این حال ، رابرت ن. هال شک داشت که این احتمال وجود دارد. او از مدت کوتاهی پس از اختراع ترانزیستور ، در آزمایشگاه تحقیقاتی General Electric در Schenectady ، نیویورک روی نیمه هادی ها کار می کرد ، بنابراین او صلاحیت لازم را داشت تا چندین نمایشگر احتمالی را فهرست کند. در بالای لیست کسری رقت انگیز و ناچیز انرژی الکتریکی وجود داشت که هنگام حمل مجدد حامل های جریان در یک نیمه هادی ، به عنوان نور آزاد می شود.

تاریخچه کوتاهی از توسعه لیزر

چکیده

نیم قرن از عبور میله کوچک یاقوت تئودور مایمن از آستانه انتشار لیزر می گذرد. تظاهرات دستیابی به موفقیت خبرساز شد ، اما در سالهای اولیه لیزر "راه حلی برای یافتن یک مشکل" نامیده می شد ، و جوک حقیقت در این شوخی وجود داشت. سالها پیشرفت از آن زمان به طور چشمگیری عملکرد لیزر را بهبود بخشیده و به طرز چشمگیری تنوع آنها را افزایش داده است و به لیزرها نقش مهمی در تحقیقات علمی ، محصولات مصرفی ، ارتباطات از راه دور ، مهندسی ، پزشکی ، مواد و بسیاری از کاربردهای دیگر بخشیده است. 

لیزر دیود برای کاربردهای پزشکی

معرفی

از زمان اولین نمایش عملی لیزر توسط تئودور مایمن در سال 1960 1 ، دامنه کاربردها به شدت افزایش یافته است. با پیشرفت در تولید و همچنین عملکرد ، لیزرهای دیود نیز جذاب تر می شوند. به دلیل پمپاژ الکتریکی مستقیم ، لیزرهای دیود بسیار کارآمدترین منابع نوری هستند که در حال حاضر در دسترس هستند. 2 ، 3. براساس تکنولوژی تراشه ، می توان آنها را در تعداد بالا و با هزینه کم تولید کرد. ابعاد آنها فقط چند میلی متر مکعب سیستم های لیزری بسیار جمع و جور را امکان پذیر می کند.  

مخترع لیزر در روز بین المللی نور به یاد می آورند