چکیده
با افزایش دما ، حالت ماده از جامد به مایع و 3 سپس به گاز تغییر می یابد. با افزایش بیشتر دما ، برخی یا تمام اتمهای گاز خنثی یونیزه می شوند. پلاسما یک گاز نیمه یا کاملا یونیزه است که در آن یونیزاسیون و نوترکیبی متعادل می شود تا گاز یونیزه به طور کلی خنثی بماند. هنگامی که خنثی بودن بار شکسته شد ، یک میدان الکتریکی بزرگ به طور محلی ایجاد می شود تا پلاسما را ناپایدار کند. از این نظر ، بی طرفی بار (خنثی بودن شبه بار شدید) اساساً مهم است. این بدان معناست که پتانسیل موجود در پلاسما معمولاً از طریق معادله پواسون بلکه معادلات حرکت الکترونها و یونهای تحت خنثی بودن بار تعیین نمی شود.
فیزیک پلاسمای کیهانی فرآیندهای الکترومغناطیسی و پدیده ها را در فضا ، عمدتا نقش نیروهای با ماهیت الکترومغناطیسی در پویایی ماده کیهانی مطالعه می کند. دو عامل مخصوص عامل دوم است: حالت گازی و هدایت زیاد آن. همانطور که می دانید چنین شرایط ترکیبی بعید است در شرایط طبیعی روی زمین پیدا شود. ماده یا یک گاز غیر رسانا است (مورد دینامیک گاز یا هیدرودینامیک) یا یک مایع یا یک هادی جامد است. در مقابل ، پلاسما حالت اصلی ماده کیهانی است. دقیقاً همین دانش ضعیف از پدیده های کیهانی و خصوصیات پلاسمای کیهانی است که توسعه عقب مانده الکترو دینامیک کیهانی را توضیح می دهد. این به عنوان شاخه ای مستقل از فیزیک در کارهای پیشگام آلفون متمایز شده است (رجوع کنید به آلفون ، 1950).
پلاسما پلوم
اگر چگالی توان لیزر به اندازه کافی زیاد باشد (> 109 W / m2) یک ستون پلاسما در نزدیکی سطح کاتد تشکیل می شود.