همجوشی پلاسما
یک پلاسما همجوشی برای گرم کردن آن تا جایی که خود گرم شدن قابل توجهی از ذرات آلفا آلفا اتفاق می افتد ، به ورودی انرژی نیاز دارد و برای یک توکامک ، یک جریان پلاسما در حالت پایدار برای حفظ ثبات مغناطیسی ایجاد می کند.
حبس مغناطیسی
با توجه به درجه حرارت بالا ، پلاسمای همجوشی نمی تواند مستقیماً در مخازن مواد محدود شود. هرگونه تماس با دیوار بلافاصله گاز نازک را دوباره خنک می کند. این مشکل با استفاده از میدان های مغناطیسی ، که سوخت را محدود کرده و عایق بندی حرارتی می کند و از دیواره رگ دور می کند ، برطرف می شود.
نورمن روستوکر پیشگام مشارکت نظری در مکانیک آماری ذرات با فعل و انفعالات کولن ، جایزه جیمز کلرک مکسول برای فیزیک پلاسما (1988)
مشارکت های علمی
در ابتدا ، روستوکر با مواد منفجره و بارهای شکل گرفته ، تئوری باند و راکتورهای هسته ای سر و کار داشت ، اما در حدود سال 1958 به فیزیک پلاسما روی آورد. تحقیقات وی شامل فیزیک پرتوهای یونی با شدت بالا ، ویژگی های غیرخطی پلاسما ، و پلاسمای خرج شده با چگالی بالا بود. دستگاههای حبس.