لیزر دی اکسید کربن
لیزر گاز دی اکسید کربن قادر به توان خروجی مداوم بالاتر از 10 کیلووات است. همچنین توانایی عملکرد پالس بسیار بالا را دارد. این عمل لیزر را در چندین فرکانس مادون قرمز نشان می دهد اما هیچ یک از آنها قابل مشاهده نیست. با روشی مشابه لیزر هلیوم نئون ، از تخلیه الکتریکی برای پمپاژ استفاده می کند و از درصد گاز نیتروژن به عنوان گاز پمپاژ استفاده می کند.
لیزر کریپتون یک لیزر یونی با استفاده از یونهای کریپتون گاز نجیب به عنوان واسطه افزایش آن است. پمپاژ لیزر توسط یک تخلیه الکتریکی انجام می شود. لیزرهای کریپتون در تحقیقات علمی بسیار مورد استفاده قرار می گیرند ، و در کاربردهای تجاری ، هنگامی که کریپتون با آرگون مخلوط می شود ، لیزرهای "نور سفید" ایجاد می کند ، که برای نمایش های لیزر نور مفید است. از لیزرهای کریپتون نیز در پزشکی استفاده می شود (برای مثال برای انعقاد شبکیه) ، برای ساخت هولوگرام های امنیتی و اهداف دیگر.
لیزرهای گازی انواع مختلفی دارند: آنها ، لیزرهای هلیوم - لیزرهای نئون (Ne) ، لیزرهای یون آرگون ، لیزرهای دی اکسید کربن (لیزرهای CO2) ، لیزرهای مونوکسید کربن (لیزرهای CO) ، لیزرهای برقی ، لیزرهای نیتروژن ، لیزرهای هیدروژن ، و غیره.
لیزر گازی لیزر است که در آن جریان الکتریکی از طریق یک گاز تخلیه می شود تا نور منسجم تولید کند. لیزر گاز اولین لیزر با نور مداوم و اولین لیزری بود که بر اساس اصل تبدیل انرژی الکتریکی به یک لامپ لیزر کار می کرد. اولین لیزر گاز ، لیزر هلیوم نئون (HeNe) ، توسط فیزیکدان ایرانی-آمریکایی "علی جوان" و فیزیکدان آمریکایی ویلیام آر بنت ، جونیور در سال 1960 اختراع شد. این پرتو نوری منسجم را در منطقه مادون قرمز تولید کرد. طیف در 1.15 میکرومتر.