انرژی همجوشی این پتانسیل را دارد که انرژی ایمن ، تمیز و تقریباً بی حد و حصر را تأمین کند. اگرچه واکنشهای همجوشی می توانند برای هسته های سبک با وزن کمتر از آهن رخ دهند ، اما اکثر عناصر به هم نمی پیوندند مگر اینکه در داخل یک ستاره باشند. برای ایجاد پلاسمای سوزان در راکتورهای تجربی قدرت همجوشی مانند توکاماک و استلراتور ، دانشمندان به دنبال سوختی هستند که تولید ، ذخیره و به هم پیوستگی نسبتاً آسانی داشته باشد. بهترین گزینه فعلی برای راکتورهای همجوشی سوخت دوتریوم تریتیوم است. این سوخت در دمای پایین تر از سایر عناصر به شرایط همجوشی می رسد و انرژی بیشتری نسبت به سایر واکنش های همجوشی آزاد می کند.
همجوشی هسته ای چیست؟
همجوشی هسته ای یک فرایند طبیعی مهم است: بسیاری از عناصر شیمیایی از طریق همجوشی از هیدروژن منشأ می گیرند. همجوشی منبع انرژی خورشید و ستارگان است.
پلاسمای فیوژن
ما روی همجوشی محاصره اینرسی (ICF) کار می کنیم که شامل تمرکز صدها پرتو لیزر بر روی یک هدف به اندازه یک سانتی متر است. هدف ، ساخته شده از دوتریوم و تریتیوم منفجر می شود و تحت همجوشی قرار می گیرد - همان فرایندی که ستارگان را نیرو می دهد. این فرآیند مقدار زیادی انرژی تولید می کند و استفاده از آن می تواند منبع بی حد و حصر انرژی برای آینده بشریت باشد.
15. آینده فناوری لیزر: همجوشی محصور کننده اینرسی
اهمیت نوآوری لیزر یا نقطه عطف: استفاده از لیزرهای پرتوان می تواند در آینده محفظه محصور کننده اینرسی (ICF) را ممکن سازد.
سال کشف / توسعه: 1962 به بعد
قدرت فیوژن یک فرم پیشنهادی تولید برق است که با استفاده از گرما از واکنش های فیوژن هسته ای برق تولید می کند. در یک فرایند فیوژن، دو هسته اتمی سبک تر ترکیب می شوند تا هسته سنگین تر را تشکیل دهند، در حالی که انرژی آزاد می شوند. دستگاه های طراحی شده برای مهار این انرژی به عنوان راکتورهای فیوژن شناخته می شوند.