سد خونی - مغزی

سد خونی-مغزی (BBB) ​​یک مرز نیمه انتخابی بسیار قوی از سلول های اندوتلیال است که از عبور املاح موجود در خون در گردش به مایع خارج سلولی سیستم عصبی مرکزی که نورون ها در آن مستقر هستند جلوگیری می کند. [1] سد خونی-مغزی توسط سلولهای اندوتلیال دیواره مویرگ ، انتهای انتهای آستروسیت که مویرگ را غوطه ور کرده و پرسیتها در غشای زیرین مویرگی تعبیه شده است ، شکل می گیرد. [2] این سیستم عبور برخی از مولکولها را از طریق انتشار غیرفعال و همچنین انتقال انتخابی و فعال مواد مغذی مختلف ، یونها ، آنیونهای آلی و مولکولهای ماکرو مانند گلوکز ، آب و اسیدهای آمینه که برای عملکرد عصبی بسیار مهم هستند ، امکان پذیر می سازد. [3]

سد خونی-مغزی عبور عوامل بیماری زا ، انتشار املاح در خون و مولکول های بزرگ یا آب دوست را در مایع مغزی نخاعی محدود می کند ، در حالی که اجازه انتشار مولکول های آبگریز (O2 ، CO2 ، هورمون ها) و مولکول های کوچک غیر قطبی را می دهد. [4] [5] سلولهای سد به طور فعال محصولات متابولیک مانند گلوکز را با استفاده از پروتئینهای حمل و نقل خاص در سراسر سد منتقل می کنند. [6] این مانع همچنین عبور عوامل ایمنی محیطی مانند مولکول های سیگنال دهنده ، آنتی بادی ها و سلول های ایمنی را به CNS محدود می کند ، بنابراین مغز را از آسیب ناشی از حوادث ایمنی محیطی عایق می کند. [7]

ساختارهای تخصصی مغز که در ادغام حسی و ترشحی در مدارهای عصبی مغز شرکت می کنند - اعضاء محیطی و شبکه کوروئید - دارای مویرگ های بسیار نفوذپذیری هستند. [