فیزیک ذرات

فیزیک ذرات یک شاخه ای از فیزیک است که اجزای اولیه ماده و تابش را بررسی می کند و تعاملات بین آنها است . این نیز فیزیک انرژی بالا نامیده می شود، زیرا بسیاری از ذرات ابتدایی در شرایط طبیعی در طبیعت اتفاق نمی افتند، اما می توانند در برخورد های پر انرژی ذرات دیگر ایجاد شده و شناسایی شوند، همانطور که در شتاب دهنده های ذره ای انجام می شود.

  تحقیقات فیزیک ذرات مدرن بر ذرات زیر اتمی متمرکز است که ساختار کمتری نسبت به اتم دارند.

اینها شامل اجزای اتمی مانند الکترونها، پروتونها و نوترونها هستند (پروتونها و نوترونها در واقع ذرات کامپوزیتی هستند که از کوارکها تشکیل شده است)، ذرات تولید شده توسط فرآیندهای تابش و پراکندگی مانند فوتون، نوتینوئیک و مونو، و همچنین طیف گسترده ای از ذرات عجیب و غریب هستند .

به طور واضح، ذرات اصطلاح نامناسب هستند زیرا پویایی فیزیک ذرات تحت کنترل مکانیک کوانتومی قرار دارد.

به همین ترتیب آنها دوگانگی موج موج را نشان می دهند، رفتارهای مشابه ذرات را تحت شرایط خاص آزمایشگاهی و رفتار مشابه موج در دیگران نشان می دهند (از لحاظ فنی بیشتر آنها توسط بردارها در فضای هیلبرت توصیف می شوند).

تمام ذرات و تعاملات آنها تا به امروز دیده می شود که توسط یک نظریه میدان کوانتومی به نام مدل استاندارد توصیف شده است.

مدل استاندارد 40 گونه از ذرات ابتدایی (24 فرمیون، 12 بوزون های بردار و 4 اسکالر) دارد که می توانند به شکل ذرات کامپوزیت ترکیب شوند و به صدها گونه دیگر ذرات کشف شده از دهه 1960 بپردازند.