جزوه ایمنی لیزر

معرفی

نگرانی اصلی در مورد استفاده از لیزر همواره احتمال آسیب چشم بوده است. در حالی که پوست یک هدف بزرگتر را فراهم می کند، آسیب دیدگی چشم هاست که ایمنی لیزر به وجود آمد . اثر تابش لیزر با طول موج و بخشی از چشم که با آن تعامل دارد متفاوت است. علاوه بر این، اثرات بیولوژیک از تماس مستقیم و قرار گرفتن در معرض بازتاب منتشر متفاوت خواهد بود. آناتومی چشم و پوست توضیح داده خواهد شد و مسائل مربوط به اثرات بیولوژیکی است .

  نوع قرار گرفتن در معرض پرتو لیزر

یکی از عوامل تصمیم گیری در مورد اینکه پرتو لیزر چگونه خطرناک است چگونه یک فرد در معرض آن قرار می گیرد ؟

آناتومی چشم :

خطر اصلی اشعه لیزر خطراتی از پرتوهای ورودی چشم است. چشم، ارگان حساس به نور است. پرتو لیزری (400 تا 1400 نانومتر) با واکنش کم به چشم وارد می شود تا به قطر 10 تا 20 میکرون برسد. تراکم انرژی (اندازه گیری انرژی در واحد سطح) پرتو لیزر با افزایش اندازه نقطه افزایش می یابد. این بدان معنی است که انرژی پرتو لیزر می تواند تا 100،000 بار توسط تمرکز روی چشم برای طول موج های مادون قرمز قابل مشاهده و نزدیک شود. اگر تابش ورودی به چشم برابر با 1 mW / cm2 باشد، تابش در شبکیه 100 وات / cm2 خواهد بود. حتی یک انعکاس 4 درصدی از اپتیک میتواند خطر جدی چشم باشد. به یاد داشته باشید یک لیزر کم قدرت در محدوده میلادی می تواند باعث سوختگی شود اگر به طور مستقیم بر روی شبکیه متمرکز شده است. یک لیزر 40 مگاواتی قادر به تولید انرژی کافی است (زمانی که تمرکز می شود) تا فورا از طریق کاغذ بسوزد.

بخش عمده ای از چشم انسان :

قرنیه لایه شفاف بافتی چشم است. آسیب به قرنیه بیرونی ممکن است ناخوشایند باشد (مانند حساس شدن به شنوایی) یا دردناک، اما معمولا به سرعت بهبود می یابد. آسیب به لایه های عمیق تر قرنیه ممکن است باعث آسیب دائمی شود.

لنز نور را برای ایجاد تصاویر روی شبکیه تمرکز می کند. با گذشت زمان، لنز کمتر قابل انعطاف است، و باعث می شود که تمرکز بر روی اشیاء نزدیک باشد. با سن، لنز نیز ابری می شود و در نهایت opacifies. این به عنوان آب مروارید شناخته شده است.

شبکیه چشم :

بخشی از چشم که اکثریت چشم را فراهم می کند، فوئا مرکزی است (همچنین ماکولا لواتیا). این یک ناحیه نسبتا کوچک از شبکیه (3 تا 4٪) است که دقیق ترین و حسی و همچنین ادراک رنگ را فراهم می کند. این توضیح می دهد که چرا چشم هنگام حرکت خواندن تصویر باید بر روی fovea متمرکز شود تا ادراک دقیق شود. تعادل شبکیه می تواند نور و حرکت را درک کند.

اگر یک لیزر بر روی fovea اتفاق بیافتد، بهتر دید (خواندن و کار کردن) ممکن است از بین برود. اگر لیزر بر روی بینایی اتفاق بیفتد، ممکن است اثر کمی روی چشم داشته باشد.

پاسخ چشمک زدن و واپس گرا

خوشبختانه چشم یک مکانیسم دفاع شخصی دارد - پاسخ بلخی و واپس گرا. پاسخ غلط بستن پلک یا جابجایی سر به منظور جلوگیری از قرار گرفتن در معرض نور روشن است.

اثرات تابش لیزر بر روی پوست :

آسیب دیدگی لیزر به پوست به طور معمول کمتر از آسیب رساندن به چشم است، زیرا از دست دادن عملکرد چشم چشمگیرتر از آسیب به پوست است، اگر چه آستانه آسیب برای هر دو پوست و چشم قابل مقایسه (به جز در منطقه خطر شبکیه ، (400-1،400 نانومتر) است . در مناطق دور مادون قرمز و دور از ماوراء بنفش طیف، که در آن تابش نوری بر روی شبکیه متمرکز نیست، آستانه آسیب پوست تقریبا مشابه آستانه آسیب دیدگی قرنیه است. بدیهی است که احتمال قرار گرفتن در معرض پوست به علت افزایش سطح پوست بیشتر از قرار گرفتن در معرض چشم است. 

اپیدرم :

اپیدرم پوست بیرونی است. ضخامت اپیدرم در انواع مختلف پوست متفاوت است. این باریک ترین در پلک ها است .05 میلیمتر و ضخیم ترین در کف دست ها و کف های 1.5 میلیمتر است.

درمی :

درمات نیز با توجه به محل پوست تغییر می کند. 3 میلیمتر در پلک و 3.0 میلیمتر در پشت است. درم تشکیل شده از سه نوع بافتی است که در آن وجود دارد - نه در لایه. انواع بافتی کلاژن، بافت الاستیک و فیبرهای رتیکولار است.

بافت زیر جلدی :

بافت زیر جلدی یک لایه چربی و بافت همبند است که عروق خونی و اعصاب بزرگتری دارد. این لایه مهم است تنظیم دما از پوست خود و بدن است. اندازه این لایه در تمام بدن و شخص از فرد متفاوت است.

نفوذ به پوست توسط نوع لیزر

در عمق نفوذ در طیف وسیعی از طول موج ها، تغییرات زیادی وجود دارد، و حداکثر در حدود 700 تا 1200 نانومتر رخ می دهد.