ذرات ابتدایی

مدل استاندارد فیزیک ذرات :

مدل استاندارد فیزیک ذرات، نظری است که از سه نیروی اساسی شناخته شده (اعمال الکترومغناطیسی، ضعیف و قوی، و نه شامل نیروی گرانشی) در جهان، و همچنین طبقه بندی تمام ذرات شناخته شده است.

  در فیزیک ذرات یک ذره ابتدایی یا ذرات بنیادی ذره ای است که زیر ساخت آن ناشناخته است. بنابراین، معلوم نیست که آیا از ذرات دیگر تشکیل شده است یا خیر. ذرات ابتدایی شناخته شده عبارتند از فرمیون اساسی (کوارک ها، لپتون ها، antiquarks و antileptons)، که معمولا "ذرات مادری" و "ذرات ضد ماده" و همچنین بوزون های اساسی (بوزون های سنجنده و بوزون هیگز) هستند که عموما " ذرات نیروی "که متاثر از تعاملات بین فرمیون ها است.یک ذره حاوی دو یا چند ذره ابتدایی یک ذره کامپوزیت است.ماده ی روزانه از اتم تشکیل شده است، زمانی که ذره ای از ذرات ماده به معنی "ناتوانی در برش" در یونان است، اگرچه وجود اتم تا 1910 بحث برانگیزی باقی می ماند زیرا برخی از فیزیکدانان برجسته مولکول ها را به عنوان توهمات ریاضی در نظر می گیرند و در نهایت ماده از انرژی است !

به زودی، اجزای زیر اتمی اتم شناسایی شدند. همانطور که دهه 1930 باز شد، الکترون و پروتون همراه با فوتون ذرات تابش الکترومغناطیسی مشاهده شد.در آن زمان، ظهور اخیر مکانیک کوانتومی، تصور ذرات را به طور اساسی تغییر داد، به عنوان یک ذره تنها به نظر می رسید می تواند یک میدان را به عنوان یک موج، یک پارادوکس هنوز توضیح رضایت بخش است.

فیزیک فراتر از مدل استاندارد :

همه ذرات ابتدایی، بسته به بوزون هایشان یا فرمیون ها، به کار می روند. این ها از طریق قضیه آمار اسپین آمار از آمار کوانتومی متفاوت هستند. پارامترهای اسپین نیمه عدد صحیح، نشانگر فرمی-دیراک و فرمیون هستند.  ذرات چرخش عدد صحیح، به عبارت دیگر یک عدد صحیح کامل، آمار بوز-انیشتین را نمایش می دهند و بوزون هستند.

داده های آشکارساز ذرات CMS شبیه سازی گردنده بزرگ HMS CMS، نشان دهنده یک بوزون هیگز است که توسط برخورد پروتون ها به جت های هادرون و الکترون

در سال های آینده، Collider هادرون بزرگ و همچنین چندین آزمایش ایزوفیزیک و کیهان شناسی فرصتی منحصر به فرد برای تغییر اساسی ترین درک ما از فیزیک ذرات فراهم می کند. کشف اخیر هیگز، امید بزرگ ما را تایید کرده است که شکست الکتریسیته تقارن را می توان از لحاظ تئوری اندازه گیری ضعیف تعاملی توصیف کرد. تأثیر بنیادی آن اینست که ما اکنون می دانیم که چنین نظریه ای از مقیاس الکترو ضعیف می تواند به مقیاس های انرژی پایه ای بیشتر برسد، مقیاس مقیاس TeV را با مشاهداتی که فراتر از جستجوی LHC است، مرتبط می کند. چالش بعدی این است که ماده تاریک را در چنین نظری اساسی در مورد فیزیک ذرات جاسازی کنیم.