ثابت کیهان شناسی

در کیهانشناسی، ثابت کیهانشناختی (که معمولا با حرف بزرگ یونانی لامبدا (Λ) نشان داده می شود، ارزش چگالی انرژی خلاء فضا است. آلبرت اینشتین در سال 1917 آن را به عنوان الحاقیه به عنوان تئوری نسبیت عام برای «گرانش عقب مانده» معرفی کرد و به یک جهان ثابت تبدیل شد که در آن زمان، پذیرفته شد. اینشتین پس از کشف حباب در سال 1929، این مفهوم را رها کرد که همه کهکشانهای خارج از گروه محلی (گروهی که حاوی کهکشان راه شیری هستند) از یکدیگر دور می شوند، به این معنی که جهان به طور کلی در حال گسترش است. از 1929 تا اوایل دهه 1990، اکثر محققان کیهانشناسی ثابت کردند که پایه کیهانی صفر است.

ثابت کیهانشناسی