اینشتین A و B ضرایب

در سال 1917، حدود 9 سال قبل از توسعه نظریه کوانتوم مربوطه، انیشتین بر پایه ترمودینامیکی فرض کرد که احتمال انتشار خود به خود، A، به احتمال امواج تحریک شده، B مربوط به رابطه است

پیروی از ضرایب انیشتین A و B این است که این دو فرآیند در برابر مقادیر اتفاق می افتند، به طوری که هیچ گونه تغییر در جمعیت در یک سیستم دو سطحی مانند آنچه در اینجا نشان داده نمی شود. برای مثال، در لیزر هلیوم نئون، این محدودیت توسط انتقال تصادفی از گاز هلیوم به گاز نئون غلبه می شود و به دست آوردن ضربان جمعیت لازم برای عمل لیزر بر می گردد.