تاریخچه لیزر

 از قابل توجه ترین پیشرفت های علمی مربوط به لیزر است . لیزر بدون درک اینکه نور یک شکل تابش الکترومغناطیسی است، امکان پذیر نبود. ماکس پلانک 

 در سال 1918 جایزه نوبل فیزیک را برای کشف انرژی کوانتومی ابتدایی دریافت کرد. پلانک در ترمودینامیک کار می کرد، تلاش برای توضیح اینکه چرا تابش جسم سیاه ، چیزی است که تمام طول موج های نور را جذب می کند، در هنگام گرم شدن، تمام فرکانس های نور را به طور مساوی ندیده است.  

پلانک در مهمترین اثرش که در سال 1900 منتشر شد، رابطهی بین انرژی و فرکانس تابش را کشف کرد، اساسا میگفت که انرژی تنها میتواند در بخشهای گسسته - که به نام کوآنتا - منتشر شده یا جذب شده است - حتی اگر قطعات کوچک باشد. تئوری او نقطه عطفی در فیزیک بود و فیزیکدانان جدیدی مانند البرت انیشتین را الهام بخشید. در سال 1905، اینشتین مقاله خود را بر روی اثر فوتوالکتریک منتشر کرد، که پیشنهاد می کند که نور نیز انرژی خود را در تکه ها ارائه می دهد، در این حالت ذرات کوانتومی گسسته به نام فوتون بود .

در سال 1917، اینشتین فرآیندی را پیشنهاد کرد که لیزرها را ممکن می سازد، به نام انتشار تحریک شده. او نظری بر این داشت که علاوه بر جذب و انتشار نور به صورت خود به خود، الکترونها می توانند موجب انتشار نور از یک طول موج خاص (برای بیشتر در پیشگامان لیزر بود . 

تئودور میمن :

ادامه دارد ...