عصب شناسی

یکی از عملکردهای اساسی سیستم عصبی، عملکرد حسی است که توسط آن یک محیط داخلی و خارجی را نظارت می کند. این نظارت نیاز به ساختارهایی دارد که به عنوان گیرنده شناخته می شوند که به عنوان مبدل هایی عمل می کنند که محرک های محیطی مختلف را به سیگنال های درجه بندی شده به عنوان پتانسیل گیرنده تبدیل می کنند. پتانسیل گیرنده سپس پتانسیل عمل (impulses nerv) را آغاز می کند که توسط فیبرهای عصبی حسی به طناب نخاعی و در بعضی موارد از طناب نخاعی به مغز منتقل می شود.

اصطلاح یکپارچه سازی، در سطح سیستم (به عنوان مخالف در سطح نورون)، اشاره به نحوه سیستم عصبی تفسیر اطلاعات حسی و تعیین پاسخ مناسب به یک محرک حسی است. ادغام برخی از ورودی های حسی در نخاع رخ می دهد تا رفلکس های آشنا ستون فقرات را به وجود آورد. سایر ورودی ها در سطح مغز پایین تر یکپارچه می شوند. به عنوان مثال، ورودی های حسی از گیرنده های فشار خون به نام baroreceptors در مغز (مرکز ساکشن) یکپارچه شده اند تا مقداری از فشار خون را به دقیقه برسانند. برخی از ورودی های حسی به وسیله مسیرهای مغز یا قشر مغزی انجام می شود. وقتی که حوزه های حسی قشر هیجان زده می شوند، ورود حسی به عنوان آگاهی یا آگاهی ثبت می شود. این آگاهی آگاهانه از ورودی حسی به معنای احساس است، به این معنی که شما می توانید آن را احساس کنید، آن را بشنوید، آن را ببینید، یا هر چیز دیگری!

احساسات مختلفی که می توانند تشخیص دهند، "حالت های حسی" نامیده می شوند. اصطلاحات حسی (حواس) معمولا به دو دسته اصلی تقسیم می شود:

حواس خاصی که شامل بینایی، شنوایی، طعم و بو می شود

حس های جسمی که شامل لمس، فشار، حس موقعیت، درد و حس گرمائی گرم و سرد می شوند