نظریه نوروفیزیک

مسلما مغز انسان و حیوانات از جمله پیچیده ترین سیستم های طبیعت است. درک عملکرد آنها به شدت به توانایی تجزیه و تحلیل دینامیک تعاونی سیستم های چند مولفه فضایی توزیع می شود: حتی محرک های ابتدایی حسی شامل گروه های بزرگ سلول های عصبی تعامل می شوند که در مغز توزیع شده اند. قدرت پردازش مدارهای بیرونی بیولوژیکی دقیقا از دینامیکی جمعی آنها حاصل می شود. علاوه بر این، سیستم های عصبی پیچیده از فرایندهای خود سازمانی پویا برای ایجاد و حفظ معماری پردازش خود استفاده می کنند. مقدار اطلاعات در ژنوم پستانداران به اندازه کافی برای تعیین سیم کشی شبکه های بیولوژیکی عصبی در جزئیات میکروسکوپی است. بدین ترتیب معماریهای پردازشی مفید هستند که به صورت پویایی توسط خود سازمان در سطح مدارهای عصبی تولید می شوند. در نهایت، حتی یک سلول عصبی فرد یک سیستم دینامیکی پیچیده است. تقریبا تمام محاسبات عصبی تک به طور انتقادی بستگی به تعامل دینامیکی بسیاری از اجزای زیر سلولی مانند کانال های یونی و سایر نانو ساختارهای بیولوژیک تعاملی دارد. این به خاطر این همه ابعاد رفتار جمعی است که علوم اعصاب منبع غنی از سوالات پژوهش جذاب را برای فیزیک نظری سیستم های پیچیده فراهم می کند.