ماکس پلانک، بنیانگذار اولیه تئوری کوانتومی

  فیزیکدان تئوری آلمانی ماکس پلانک (1948-1858) همچون انیشتین، بور، هایزنبرگ و دیگر فیزیکدانان مهم بود و به نوعی از اهمیت بیشتر برخوردار بود.پلانک، که در ابتدای قرن بیستم در آلمان کار می کرد و در سال 1918 جایزه نوبل فیزیک را برای تئوری کوانتومی مبدأ، که مدل تمام فیزیک مدرن امروز است، برنده شد. او همچنین در میان اولین کسانی بود که اهمیت نظریه نسبیت خاص انیشتین (که در سال 1905 منتشر شد) را به رسمیت شناخت، که مفهوم گسترده ترین مورد پذیرش ارتباط بین فضا و زمان را بیان کرد.

در اواسط قرن بیستم، او متوجه شد که نور و دیگر امواج الکترومغناطیسی در بسته های گسسته انرژی منتشر شده است که او به نام "کوانتای" - "کوانتومی" در تکینگی - که تنها می تواند بر برخی مقادیر گسسته (چند ضلعی خاص ثابت، که هم اکنون نام "ثابت پلانک" نامیده می شود).

این به طور کلی به عنوان نخستین مرحله پیاپی ضروری در توسعه نظریه کوانتومی به شمار می رود که انقلابی در دنیای زیر اتمی ما دیده و درک کرده است.