لیزر مولکولی

لیزرهای مولکولی لیزرهای گاز هستند که مولکولهای لیزری فعال هستند به جای اتم یا یون های مجزا. نمونه هایی از این مولکول ها عبارتند از CO2 (دی اکسید کربن)، CO (مونوکسید کربن)، N2 (نیتروژن)، HF (فلوراید هیدروژن)، DF (فلوراید دایتریم)، NH3 (آمونیاک) و CH3OH (متانول).   یکی از حالت های هیجانی مولکول هایی که می توانند نه تنها تحریک کاملا الکترونیکی (به عنوان اتم ها یا یون ها) بلکه همچنین ارتعاشات و نوسانات مولکول ها را نیز مورد استفاده قرار دهند. در بسیاری از موارد، انرژی تحریک نسبتا کوچک است، که منجر به انتشار لیزر با طول موج های طولانی در ناحیه طیفی میانی یا دور مادون قرمز می شود. تعداد قابل توجهی از خطوط ارتعاشی چرخشی وجود دارد که در آن می توان چنین لیزری را عمل کرد (→ لیزرهای vibronic)؛ انتشار تک خط ممکن است نیاز به استفاده از یک فیلتر باند عبور داخل قطر داشته باشد. اگر فشار نسبتا بالا باشد، خطوط مختلف ممکن است به دلیل انبساط فشار همپوشانی داشته باشند و موجب افزایش پهنای باند بیشتر شود.

لیزر نیتروژن یک مثال برای یک لیزر گاز مایع با طول موج کوتاه است که نور ماوراء بنفش را منتشر می کند، به عنوان مثال در 337.1 نانومتر. همین امر برای لیزرهای اگزایمر نیز انجام می شود که می توان آن را لیزرهای مولکولی نامید. در این مورد خاص مولکول ها در طول فرآیند لیزر تجزیه می شوند.