چارلز کائو؛ پدر فیبر نوری

  

چارلز کائو فیزیکدان و مهندس برق چینی، سازنده و توسعه‌دهنده فیبرهای نوری است که در ابزارهای مخابراتی استفاده می‌شوند.

به گزارش خبرنگار گروه دانشگاه خبرگزاری آنا، سر چارلز کوئن کائو در سال ۱۹۳۳ در شانگهای جمهوری چین متولد شد. زبان کلاسیک چینی را به همراه برادرش در خانه و تحت نظر یک معلم خصوصی یاد گرفت. زبان انگلیسی و فرانسه را نیز در مدرسه‌ای بین‌المللی در شانگهای فراگرفت. در سال ۱۹۴۸ به همراه خانواده به تایوان و سپس به هنگ‌کنگ انگلستان رفت. کائو در دانشگاه گرینویچ، در رشته برق، مدرک کارشناسی گرفت. در سال ۱۹۵۶ نیز موفق به کسب دکترای مهندسی برق را از دانشگاه لندن شد.

در دهه ۱۹۶۰ روش‌های مختلفی را برای ترکیب فیبر شیشه‌ای با لیزر ارائه داد تا بتواند راهی برای انتقال داده‌های دیجیتال پیدا کند. این تحقیقات زمینه برای تغییر و تحول اینترنت بود. بدون فیبر نوری نه‌تنها اینترنتی وجود نداشت؛ بلکه راه‌های ارتباطی به شکلی که امروزه می‌شناسیم نبودند.

کائو در سال ۱۹۶۶ به این نتیجه رسید که فیبر نوری که از شیشه خالص فیبر ساخته شود می‌تواند سیگنال‌های نوری را در مسافت‌های طولانی جابه‌جا کند.

کائو به پدرخوانده پهنای باند، پدر فیبرهای نوری و پدر ارتباطات از طریق فیبر نوری معروف است. وی در سال ۲۰۰۹ توانست جایزه نوبل را برای دستاوردهایش در زمینه انتقال نور در ارتباطات نوری دریافت کند.

پس از تشخیص بیماری آلزایمر در ۲۰۰۴،  به کمک همسرش گوئن مؤسسه چارلز کی کائو را تأسیس کرد تا راه درمانی برای این بیماری پیدا شود.

کائو ۲۳ سپتامبر امسال در سن ۸۴ سالگی در هنگ‌کنگ از دنیا رفت. تمام راه‌های ارتباطی امروزی از تلفن همراه گرفته تا اینترنت به لطف مشاهدات و تحقیقات کائو در زمینه فیبر نوری امکان‌پذیر شده است. بدون او جهان مکان کاملاً متفاوتی می‌شد.