ساختار اتمی و هسته ای

اتم متشکل از دو مولکول هسته ای (مثبت است) و یک ابر الکترون (بار منفی)؛

شعاع هسته حدود 10،000 برابر کوچکتر از اتم است؛

هسته می تواند ذرات دو جزء داشته باشد - بدون شارژ و پروتون ها (به طور کل به نام نوکلون)؛

جرم یک پروتون برابر با یک نوترون است و حدود 1.840 برابر الکترون است.

تعداد پروتون ها در اتم جدا شده؛

تعداد اتمی تعداد پروتون ها را در یک هسته مشخص می کند؛

تعداد جرم تعداد نوکلون ها را در یک هسته مشخص می کند؛

ایزوتوپهای عناصر دارای یک عدد اتمی هستند، اما تعداد جرمهای مختلف؛

ایزوتوپ ها با مشخص کردن علامت شیمیایی عنصر طبقه بندی می شوند.

واحد جرم اتمی به ترتیب به 1/12 مقدار جامد پایدار، ایزوتوپ معمولی کربن (به عنوان مثال C-12) تعریف می شود.

انرژی اتصال انرژی است که نوکلئون را در یک هسته نگه می دارد و در ولتاژ الکترون (eV) اندازه گیری می شود.

منحنی ثبات هسته؛ افزایش تعداد پروتون ها، افزایش تعداد نوترون ها.

~ 2450 ایزوتوپ از ~ 100 عنصر وجود دارد و ایزوتوپهای ناپایدار بالاتر یا کمتر از منحنی استقامتی هسته قرار دارند.

ایزوتوپ های نامتعادل تلاش می کنند تا منحنی پایداری را با تقسیم شدن به قطعات (شکافت) یا انتشار ذرات / انرژی (رادیواکتیویت) به دست آورند؛

ایزوتوپهای نامتعادل <=> ایزوتوپهای رادیواکتیو <=> رادیوایزوتوپها <=> رادیونوکلئید؛

~ 300 از ایزوتوپ ~ 2450 در طبیعت یافت می شود - بقیه مصنوعی تولید می شوند.