انواع لیزرهای پزشکی

خلاصه :

دانش در مورد انواع مختلف لیزر و استفاده بالقوه آنها در پزشکی ارائه شده است. توسعه بسیار سریع فناوری لیزر در جهان نیاز به اطلاعات به روز در مورد ویژگی های ابزارهای مختلف لیزر را تحمیل می کند.   بدون داشتن این نوع اطلاعات ، ارتباط با آخرین تحولات فناوری جهان دشوار خواهد بود. انواع مختلف لیزرها در عملکرد پزشکی دامنه علائم مختلفی دارند. تحقیق در مورد اصول اساسی فیزیک لیزر یک پیش نیاز مهم برای استفاده موفقیت آمیز از این فناوری در پزشکی است. لیزر به عنوان یک چاقوی جراحی نسبت به پوست سر ، الکتروکاردی و جراحی کرایو مزایای خاص خود را نشان داده است ، زیرا عمل جراحی لیزر روشی غیر متعارف ، بی خون ، دقیق ، با تجسم بهتر ، حداقل ادم بعد از عمل ، ترمیم بدون درد و بدون عارضه است. اگرچه لیزر به طور کامل نمی تواند جایگزین ابزارهای جراحی معمولی شود ، اما هنوز هم ابزار انتخابی برای درمان بسیاری از شرایط پاتولوژیک است. لیزر دی اکسید کربن یک پوست سر نوری بسیار دقیق و بی خون است که برای ایجاد پارچه و برش بافت ها و آب بندی رگ های خونی کوچک مورد استفاده قرار می گیرد. پرتوی مادون قرمز با طول موج 10،600 نانومتر توسط آب جذب می شود و تخریب بافت به دلیل تبخیر آنی در دمای نسبتاً پایین 100 درجه سانتیگراد است. پرتو رگهای خونی را به قطر 5/0 میلی متر قطر می دهد و اگر پرتو ضد جابجایی شود ، عروق بزرگتر ممکن است کنترل شود. پرتو همچنین لنفاوی را مهر و موم می کند ، احتمالاً در این مسیر گسترش سلول های تومور را کاهش می دهد ، و انتهای عصب را مهر می کند: هیچگونه شیوع تشکیل نوروما وجود ندارد. لیزر دی اکسید کربن در جراحی زیبایی بینی ، در جراحی فک و صورت و جراحی پلاستیک ، در ارولوژی و زنان از راندمان بسیار خوبی برخوردار است. جراحی واقعی "بدون لمس" را ارائه می دهد ، و به طور فزاینده ای در جراحی مغز و اعصاب برای برداشتن دقیق آترازاتیک بافت و ایجاد ضایعات دقیق برای کنترل درد مورد استفاده قرار می گیرد. پرتو لیزر دی اکسید کربن در حال حاضر نمی تواند از طریق فیبر قابل انعطاف منتقل شود ، اگرچه تعدادی از الیاف در حال بررسی هستند. تحویل انرژی لیزر به میکروسکوپ ، کولپوسکوپ یا هندپیس از طریق بازوی مفصلی است که یک لوله توخالی با آینه های موجود در مفصل ها است. لیزر آرگون باعث ایجاد نور منسجم آبی و سبز در تعدادی از موج ها می شود اما 80٪ انرژی در طول موج های 488 و 514 نانومتر است. این لیزر برای اولین بار در چشم پزشکی به منظور درمان رتینوپاتی دیابتی از طریق و بدون آسیب به قسمت های قدام روشن چشم مورد استفاده قرار گرفت. لیزر آرگون برای انعقاد رگ های خونی مورد استفاده قرار می گیرد اما می تواند برای انجام تخریب بافت آهسته و گرم در سطح بالاتر از قدرت استفاده شود. لیزر آرگون بیشتر در چشم پزشکی برای جراحی میکروسکوپی ، بویژه در درمان اتواسکلروز و تمپانوسکلروز مورد استفاده قرار می گیرد. در درمان با لیزر آرگون از زخمهای خونریزی دستگاه گوارش ، ضایعات عروقی و پولیپ نتایج بسیار خوبی حاصل شده است. پوستی یکی دیگر از زمینه هایی است که لیزر آرگون راندمان بسیار خوبی را نشان داده است: همانژیوما ، telangiectasias ، خال کوبی ، تومورهای خوش خیم و بدخیم کوچک ، قابل درمان با لیزر آرگون هستند. در جراحی مغز و اعصاب از آن برای کنترل رگ های خونی طبیعی و غیر طبیعی استفاده می شود اما در حال حاضر کار زیادی برای درمان ناهنجاری های شریانی و آنوریسم ها تجربی است. انرژی لیزر آرگون هر دو از طریق سیستم تحویل فیبر نوری قابل انعطاف قابل انتقال است که می تواند به میکروسکوپ عامل ، لامپ شکاف ، فیبر تحویل آندوسکوپ یا هندپیس وصل شود. لیزر Neodymium-YAG هم برای تخریب بافت ها با هموستاز خوب و هم برای کنترل رگ های خونی طبیعی و غیر طبیعی استفاده می شود. این لیزر نور منفی مادون قرمز در طول موج 1060 نانومتر تولید می کند ، که بدون داشتن رنگ یا ویژگی بافت ، عمیقا در بافت ها جذب می شود. لیزر Neodymium-YAG بیشتر در آسیب شناسی تراشه مغزی ، دستگاه گوارش و ارولوژیک در درمان تنگی ، گرانولوم ، تومورهای خوش خیم و برای کاهش تومورهای بدخیم مورد استفاده قرار می گیرد.