لیزر پالس

عملکرد پالس لیزرها به هر لیزری اطلاق می شود که به عنوان موج مداوم طبقه بندی نشده باشد ، به این ترتیب که قدرت نوری در پالس هایی با مدت زمان معین با سرعت تکرار ظاهر می شود. [1] این شامل طیف گسترده ای از فناوری ها است که به تعدادی از انگیزه های مختلف می پردازد. بعضی از لیزرها به دلیل اینکه نمی توانند در حالت مداوم اجرا شوند ، پالس می شوند.

  

در موارد دیگر ، این برنامه نیاز به تولید پالس هایی دارد که انرژی بیشتری داشته باشند. از آنجا که انرژی پالس برابر است با میانگین توان تقسیم شده با میزان تکرار ، این هدف می تواند با کاهش نرخ پالس ها راضی شود تا بتوان انرژی بیشتری بین پالس ها ایجاد کرد. به عنوان مثال در فرسایش لیزر ، در صورت گرم شدن در مدت زمان کوتاهی ، می توان حجم کمی از مواد در سطح یک قطعه کار را تبخیر کرد ، در حالی که تأمین انرژی به تدریج باعث می شود تا گرما در بخش عمده ای از قطعه جذب شود. هرگز در یک نقطه خاص به دمای کافی بالا نرسید.

سایر کاربردها به ویژه برای بدست آوردن اثرات نوری غیرخطی ، به قدرت اوج پالس (به جای انرژی در پالس) متکی هستند. برای انرژی پالس داده شده ، این کار نیاز به ایجاد پالس هایی در کوتاهترین زمان ممکن با استفاده از تکنیک هایی مانند سوئیچینگ Q دارد.

پهنای باند نوری پالس نمی تواند باریکتر از تلاقی عرض پالس باشد. در مورد پالسهای بسیار کوتاه ، این بدان معناست که از بین رفتن پهنای باند قابل توجهی ، کاملاً بر خلاف پهنای باند بسیار باریکی که معمولاً لیزرهای موج مداوم (CW) است. محیط لیزر در برخی لیزرهای رنگی و لیزرهای حالت جامد ویبرونیک باعث افزایش نوری از پهنای باند گسترده ای می شود و لیزر را امکان پذیر می کند که در نتیجه می تواند پالس های نوری را به اندازه کوتاه چند ماده فمتوثانیه تولید کند.