مروری کوتاه درباره نقش فناوری نانو در علوم پزشکی

نانوتکنولوژی پزشکی یا نانوپزشکی جنبه پزشکی یا کاربرد نانوتکنولوژی با استفاده از رویکردهای مختلف از جمله حسگرهای زیستی نانو ، مواد نانومواد و یک فناوری نانو مولکولی بسیار آینده نگر اما توسعه نیافته است که شامل تولید مولکولی است.   نانوتکنولوژی پزشکی با هدف ارائه تجهیزات و تجهیزات پزشکی ارزان تر اما با کیفیت ، امکانات و راهکارهای درمانی از طریق تحقیقات و مطالعات مداوم ارائه می دهد. تعدادی از شرکتهای داروسازی و پزشکی در سراسر جهان قبلاً به دلیل فواید بیشمار و کاربردهای عملی آن ، به فناوری نانو پزشکی پایبند بوده اند. روشهای فعلی تشخیص و درمان بیماریهای مختلف به ویژه سرطان به ترتیب محدودیتهای عمده ای از جمله حساسیت ضعیف یا ویژگی و سمیت دارویی را دارد. روشهای جدیدتر و بهتر تشخیص سرطان بر اساس نانوذرات در حال توسعه هستند. آنها به عنوان ماده حاجب ، مواد فلورسنت ، ابزار تحقیق مولکولی و داروهایی با استفاده از آنتی بادی ها استفاده می شوند. نانوذرات paramagnetic ، نقاط کوانتومی (qdots) ، nanoshells و nanosomes تعداد کمی از نانوذرات مورد استفاده در اهداف تشخیصی هستند. داروهایی با پتانسیل سمی بالایی مانند داروهای شیمی درمانی شیمیایی سرطان می توانند با استفاده از فناوری نانو ، ایمنی بهتری داشته باشند. اینها می توانند با استفاده از ابزارهای فعال و غیرفعال به طور خاص در بافت هدف عمل کنند. سایر روش های درمانی مانند فرسایش ناشی از گرما سلول های سرطانی توسط نانولوله ها و ژن درمانی نیز انجام می شود. در این بررسی ، بسترهای مختلف فناوری نانو در ابعاد مختلف پزشکی مورد استفاده قرار گرفته است. ایمنی نانو پزشکی هنوز به طور کامل تعریف نشده است. با این وجود ، این امکان وجود دارد که در آینده نانومادیسین نقش مهمی در درمان بیماریهای انسانی و همچنین تقویت فیزیولوژی طبیعی انسان داشته باشد.