فوتونیک و پلاسمونیک

ماده متضاد پلاسمونی یک متامادی است که از پلاسمونهای سطح برای دستیابی به خواص نوری که در طبیعت دیده نمی شود ، استفاده می کند. پلاسمون ها از تعامل نور با مواد فلزی دی الکتریک تولید می شوند. در شرایط خاص ، نور حادثه با پلاسمونهای سطح ایجاد می شود و امواج الکترومغناطیسی را که به عنوان پلاتون پلاسمون سطح (SPPs) شناخته می شوند ، ایجاد می کنند. پس از راه اندازی ، SPP ها در امتداد رابط فلزی و دی الکتریک موج می خورند. در مقایسه با نور حادثه ، SPP ها می توانند در طول موج بسیار کوتاه تر باشند. [1]

این خصوصیات از ساختار منحصر به فرد کامپوزیت های فلزی دی الکتریک تشکیل شده است و دارای ویژگی هایی کوچکتر از طول موج نور است که با مسافت های طول موج جدا شده است. برخورد نور به چنین متامادی به پولیتونون پلاسمونی سطح تبدیل می شود ، که از طول موج کوتاه تر از نور حادثه هستند.