حسگرهای زیستی فوتونی: SPR و فراتر از آن

حسگرهای زیستی فوتونی: SPR و فراتر از آن

یکی از بهترین دارایی های زیست پزشکی در این تلاش ، حسگرهای زیستی است. اینها دستگاه های خود یکپارچه ای هستند که از عناصر زیست شناختی خاص مانند آنتی بادی ها ، رشته های DNA یا آنزیم ها استفاده می کنند تا یک مولکول هدف یا آنالیت موجود در یک نمونه را ضبط و کشف کنند. این تعامل باعث ایجاد تغییر در خاصیت الکتریکی ، نوری یا مکانیکی مبدل می شود که قابل خواندن و ارتباط مستقیم با مقدار آنالیت است.

حسگرهای زیستی فوتونیک از خواص منحصر به فرد نور برای تحقق برخی از سیستم عاملهای حساس تر ، مستحکم تر و مطمئن در حال حاضر استفاده می کنند. نمونه بارز اصلی میزان سنجنده سطح پلاسمون (SPR) است. این سیستم ، بر اساس پدیده نوری که بین سالهای 1902 و 1912 کشف شد ، برای اولین بار در سال 1990 به عنوان یک فناوری تحلیلی فروخته شد. پس از 30 سال ، بیوسنسورهای SPR بعنوان سیستم عامل تجزیه و تحلیل معمول در بسیاری از آزمایشگاههای تحقیقاتی و دارویی ، در سراسر جهان تجاری شده اند. مهمتر از آن ، آنها به عنوان پایه محکمی برای تحقیق و توسعه فن آوری های جدید نانوفوتونیک  که فراتر از حسگرهای موجود موجود هستند و قابلیتهای آنها را گسترش می دهند ، خدمت کرده اند.