لیزر اگزایمر

لیزرهای برانگیزنده

لیزرهای excimer نوعی خاص از لیزر گازی است که از یک دبی الکتریکی استفاده می شود که در آن محیط لیزینگ یک دستگاه برانگیز یا به طور دقیق تر یک exciplex در طراحی های موجود است. اینها مولکول هایی هستند که فقط با یک اتم در حالت الکترونیکی هیجان زده می توانند وجود داشته باشند. هنگامی که مولکول انرژی تحریکی خود را به یک فوتون منتقل می کند ، اتم های آن دیگر به یکدیگر متصل نیستند و مولکول از هم پاشیده می شود.   این به طور چشمگیری باعث کاهش جمعیت وضعیت انرژی پایین تر می شود و بنابراین وارونگی جمعیت را تا حد زیادی تسهیل می کند. مواد برانگیز در حال حاضر مورد استفاده همه ترکیبات گاز نجیب هستند. گازهای نجیب از نظر شیمیایی بی اثر هستند و در حالت هیجان زده فقط می توانند ترکیبات تشکیل دهند. لیزرهای excimer معمولاً در طول موجهای ماوراء بنفش با کاربردهای عمده از جمله فوتولیتوگرافی نیمه هادی و جراحی چشم LASIK عمل می کنند. مولکولهای اگزیمر معمولاً استفاده می شوند شامل ArF (انتشار در 193 نانومتر) ، KrCl (222 نانومتر) ، KrF (248 نانومتر) ، XeCl (308 نانومتر) و XeF (351 نانومتر). [40] لیزر فلوئور مولکولی ، که در ماوراء بنفش خلاء 157 نانومتر از آن ساطع می شود ، بعضاً به عنوان لیزر تحریک کننده شناخته می شود ، اما به نظر می رسد این یک غلط نادرست است ، زیرا F2 یک ترکیب پایدار است.