واژه نامه اصطلاحات لیزر

جذب اشعه

دریافت تابش الکترومغناطیسی از طریق تعامل با ماده و تبدیل آن به شکل متفاوت ، که معمولاً گرما است. فرآیند جذب به طول موج تابش الکترومغناطیسی و ماده جذب کننده بستگی دارد.  

متوسط ​​فعال

مجموعه ای از اتم ها یا مولکول هایی که می توانند به یک وارونگی جمعیت تحریک شوند و از انتشار تابش الکترومغناطیسی ساطع می کنند. تقویت فرآیندی که طی آن تابش الکترومغناطیسی در محیط فعال درون حفره نوری لیزر با فرآیند انتشار تحریک شده افزایش می یابد.

دامنه

حداکثر مقدار موج ، از تعادل آن اندازه گیری می شود.

دیافراگم

دهانه کوچکی که از طریق آن تابش الکترومغناطیسی عبور می کند.

تضعیفی

کاهش انرژی تابش (توان) به عنوان پرتوی از یک محیط جذب یا پراکندگی عبور می کند.

قطر پرتو

به عنوان قطر یک تیر دایره ای در یک نقطه مشخص که در آن شدت به کسری از مقدار حداکثر آن کاهش می یابد تعریف شده است. تعاریف رایج عبارتند از 1 / e (0.368) و 1 / e2 (0.135) از حداکثر مقدار.

واگرایی پرتو

زاویه انتشار پرتو ، اندازه گیری شده در (میلیونی). با توجه به قطر پرتو به فاصله از دیافراگم لیزر ، می توان برای زاویه کوچک تقریبی کرد.

تابش جسم سیاه

هر سطح از جسم می تواند گرما را به بیرون تابش دهد و گرما را از خارج دریافت کند ، اگر یک جسم بتواند تمام تابش های حادثه را بدون در نظر گرفتن فرکانس ها و جهت ها جذب کند ، به این شیء سیاه بدن گفته می شود. یک حفره توپ با یک سوراخ کوچک می تواند به عنوان یک بدن سیاه در نظر گرفته شود ، زیرا هر تابشی که وارد حفره توپ می شود تنها می تواند درون آن منعکس شود ، بنابراین کاملاً جذب می شود.

روشنایی

روشنایی منبع نور به عنوان توان ساطع شده در واحد سطح واحد در واحد زاویه جامد تعریف می شود.