درک طول موج در فیبر نوری

طول موج انتقال فیبر نوری توسط دو عامل تعیین می شود: طول موج های طولانی تر در مادون قرمز برای از دست دادن کمتر در فیبر شیشه و در طول موج هایی که بین باندهای جذب هستند. بنابراین طول موج طبیعی 850 ، 1300 و 1550 نانومتر است.

نور بخشی از "طیف الکترومغناطیسی" است که همچنین شامل اشعه ایکس ، اشعه ماوراء بنفش ، مایکروویو ، رادیو ، تلویزیون ، تلفن های همراه و سایر سیگنال های بی سیم است. آنها به سادگی تابش الکترومغناطیسی با طول موج های مختلف هستند. ما به طیف طول موج اشعه الکترومغناطیسی به عنوان یک طیف اشاره می کنیم.

نوری که با آن بیشتر آشنا هستیم ، البته نوری است که می توانیم ببینیم. چشم ما به نور حساس است به نور که طول موج آن در حدود 400 نانومتر (میلیاردم متر) تا 700 نانومتر ، از آبی / بنفش تا قرمز است. اگر تعجب می کنید که چرا این طیف وسیعی از رنگ ها را می توانیم ببینیم ، به این دلیل است که همان منطقه با درخشانترین خروجی خورشید است. به عبارت دیگر ، ما بینش طیفی از خروجی ستاره محلی خود را توسعه داده ایم ، در واقع ایده خوبی است.

برای فیبر نوری با الیاف شیشه ای ، ما در منطقه مادون قرمز از طول موج بیشتر از نور مرئی ، معمولاً در حدود 850 ، 1300 و 1550 نانومتر استفاده می کنیم. چرا از مادون قرمز استفاده می کنیم؟ زیرا ضعیف شدن فیبر در آن طول موجها بسیار کمتر است. ضعیف شدن فیبر نوری شیشه توسط دو عامل جذب و پراکندگی ایجاد می شود. جذب در چندین طول موج خاص به نام باند آب به دلیل جذب مقادیر دقیقه ای از بخار آب در شیشه رخ می دهد.