تصویربرداری رزونانس مغناطیسی

تصویربرداری رزونانس مغناطیسی

تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI) به شدت بر روی رزونانس مغناطیسی هسته ای (NMR) استوار است ، که برای اولین بار توسط R. Damadian شرح داده شده است. اندازه گیری رزونانس مغناطیسی باعث ایجاد اثرات مضر آشکار در بافت بیولوژیکی نمی شود و تشعشع حادثه شامل فرکانس های رادیویی متداول در زاویه های راست به یک میدان مغناطیسی استاتیک است.   نانوذرات اکسید آهن ابرپرامغناطیس را نشان می دهد ، این امکان را برای قرار گرفتن لحظه های مغناطیسی با یک میدان مغناطیسی کاربردی فراهم می کند ، بنابراین به عنوان عوامل کنتراست برای MRI مورد توجه زیادی قرار می گیرد. در حال حاضر ، نانوذرات اکسید آهن مغناطیسی به طور معمول به عنوان مواد حاجب برای تقویت تصویر MRI مورد استفاده قرار می گیرند ، و تضاد واضح تری بین بافت نرم و سخت بدن (مانند کبد و طحال یا غدد لنفاوی) ایجاد می کنند . جون و همکاران یک سیستم مدل نانوکریستالی مغناطیسی کنترل شده مصنوعی ارائه داد که منجر به بهبود سیستم های پروب آنتی بادی نانوکریستال با کارایی بالا برای تشخیص سلول های سرطانی پستان از طریق تصویربرداری با رزونانس مغناطیسی شد. همچنین ، نانوبلورهای MnFe2O4 که با یک ترکیب آنتی بادی (هرپسین) قادر به هدف گیری خاص سلول های سرطانی فعال شده اند ، با موفقیت برای آزمایش داخل بدن MRI در موش ها مورد استفاده قرار گرفتند . درهویسب و همکاران. با استفاده از هدف قرار دادن سلولهای سرطانی با نانوذرات اکسید آهن که با لیگاندهای اتصال دهنده سرطان فعال شده اند ، یک روش تصویربرداری برای شناسایی متاستازهای اندازه گیری شده از زیر میلیومتر با خاصیت مولکولی ایجاد کرده و به روش in vivo برای شناسایی میکرومتاستازهای ریوی در موشهایی که با سلولهای آدنوکارسینوما پستان تزریق می شوند . NP های ترکیبی با هسته اکسید آهن / سیلیس فوق ستاره و مغناطیسی و یک نانولوله طلایی با جذب قابل توجه و پراکندگی در منطقه NIR ، در داخل بدن به عنوان داروهای کنتراست برای MRI که سیگنال MR خوبی در هپاتوم دارند ، مورد استفاده قرار گرفته است که هر یک از آنها یک سیگنال مجزا را فراهم می کند. این تشخیص پیشرفته