میکروسکوپ کانفوکال

میکروسکوپ کانفوکال

میکروسکوپ سه بعدی یک روش قدرتمند برای بررسی ساختار سلولی ، فیزیولوژی و بیوشیمی فراهم می کند. پرکاربردترین فناوری تصویربرداری سه بعدی ، میکروسکوپ لیزری کانفوکال اسکن است.

در این نوع ابزار ، پرتوی لیزر از طریق یک هدف هدایت می شود و به یک نقطه کوچک در نمونه متمرکز می شود که با رنگ (فلوروفورها) مخصوص مولکولهای هدف یا ساختار مورد علاقه رنگ آمیزی شده است. قبل از رسیدن به یک آشکارساز کم سر و صدا ، فلورسانس ناشی از کمر پرتویی در یک شکل کانفوکال روی دیافراگم تصویر می شود. این دیافراگم برای مسدود کردن هر نوری که از تمرکز لیزر نشات نمی گیرد ، انجام می شود.

یک تصویر دو بعدی (X-Y) با استفاده از محل قرارگیری لیزر متمرکز در هواپیما X-Y ، با شناسایی فلورسانس نمونه وابسته به موقعیت ساخته شده است. بعد پله را می توان با قدم گذاشتن مرحله میکروسکوپ در جهت Z اضافه کرد.

انتخاب این ابزار لیزر آرگون یونی با هوای خنک است که چند ده میلی لیتر توان خروجی چند لایه را در منطقه با طول موج آبی / سبز بین 457 تا 514 نانومتر و یا آرگون / کریپتون مخلوط گاز با هوا خنک می کند. لیزر یون ، که خروجی اضافی را با سرعت 568 نانومتر (زرد) ارائه می دهد. خروجی چند خطی بسیار مهم است زیرا امکان انتخاب طول موج را فراهم می کند که بالاترین سطح برانگیختگی را برای برچسب های چند فلورسنت که در تصویربرداری سلولی به کار رفته اند ، فراهم کند. لیزرهای یونی با هوای سرد این انعطاف پذیری را با قابلیت اطمینان بالا ، خروجی لازم پرتوی TEM00 و هزینه کم مالکیت فراهم می کنند. غالباً ، استفاده از لیزر دیود قرمز اضافی یا لیزر HeNe باعث افزایش انتخاب طول موج می شود.

نورپردازی و عمق کم نفوذ ، ناشی از پراکندگی زیاد نور مرئی ، کاربرد میکروسکوپ کانفوکال را در برنامه های خاص ، به ویژه در سلول های زنده و / یا نمونه های بافت ضخیم تر محدود می کند. علاوه بر این ، انتشار خارج از فوکوس که به ردیاب می رسد می تواند نسبت سیگنال به نویز داده را کاهش دهد.