حسگرهای زیستی SPR

رزونانس پلاسمون سطح (SPR) به نوسانات چگالی بار هیجان زده که در امتداد مرز بین یک فلز و یک دی الکتریک با قابلیت های نشانه های متضاد وجود دارد ، اشاره دارد. هنگامی که جهت یابی بردار میدان الکتریکی از یک نور حادثه ، حرکت الکترون های آزاد در فلز را محدود می کند ، به دلیل محدودیت شرایط مرزی مرتبط با برخی پارامترهای ماده و ساختاری ، امواج پلاسما سطح (SPW) می توانند هیجان زده شوند ، و در نتیجه جفت کارآمد با انرژی بزرگی به عنوان موج الکترومغناطیسی هدایت شده در طول رابط ممکن است رخ دهد.   این پدیده میرایی غیر منتظره برای اولین بار توسط وود در سال 1902 کشف شد که آنها بازتاب توری های فلزی را اندازه گیری کردند و دریافتند که مقداری از قدرت نوری به دلیل تحریک SPW توسط فلز جذب می شود. تمرکز بر توسعه حسگر SPR پس از معرفی بازتاب داخلی ضعیف داخلی (ATR) توسط اتو  و کرتشمان در سال 1968 الهام گرفته شد.