اپتیک اتمی

اپتیک اتمی (یا اپتیک اتمی) حوزه فیزیک است که با پرتوهای سرما ، اتم خنثی به آرامی در حال حرکت ، به عنوان یک مورد خاص از پرتوی ذرات سروکار دارد. مانند پرتوی نوری ، پرتوی اتمی ممکن است پراش و تداخل را نشان دهد و می تواند با صفحه زون فرسن  یا یک آینه اتمی مقعر متمرکز شود. چندین گروه علمی در این زمینه فعالیت می کنند.

تا سال 2006 ، وضوح سیستم های تصویربرداری مبتنی بر پرتوهای اتمی بهتر از میکروسکوپ نوری نبود ، عمدتاً به دلیل عملکرد ضعیف عناصر تمرکز. این عناصر از دیافراگم عددی کوچک استفاده می کنند. معمولاً آینه های اتمی از بروز چراگاه استفاده می کنند و بازتاب با افزایش زاویه چرا به شدت کاهش می یابد. برای بازتاب طبیعی کارآمد ، اتمها باید فوق العاده سرد باشند و برخورد با چنین اتم ها معمولاً به جای یک نوری ، تله های مغناطیسی ، مغناطیسی یا نوری را درگیر می کند.

انتشارات علمی اخیر در مورد Atom Nano-Optics ، لنزهای شفاف میدان  و آینه های پشته  از ابتدای قرن بیست و یکم پیشرفت قابل توجهی را نشان می دهد. به طور خاص ، یک هولوگرام اتمی قابل تحقق است.  یک مقاله مروری گسترده "اپتیک و تداخل سنجی با اتمها و مولکولها" در ژوئیه 2009 ظاهر شد. کتابشناسی بیشتر در مورد Atom Optics را می توان در منابع نامه یافت.