دونا استریکلند

دونا استریکلند استاد گروه فیزیک و نجوم در دانشگاه واترلو است و یکی از دریافت کنندگان جایزه نوبل فیزیک 2018 برای توسعه تقویت پالس کپس شده با ژرارد مورو ، سرپرست دکترا در آن زمان است. آنها این تحقیق برنده نوبل را در سال 1985 منتشر کردند که استریکلند دانشجوی دکترا در دانشگاه روچستر در ایالت نیویورک بود. آنها با هم راه را به سمت شدیدترین پالس های لیزری که تاکنون ایجاد شده ، هموار کردند. این تحقیقات امروزه کاربردهای زیادی در صنعت و پزشکی دارد - از جمله بریدن قرنیه بیمار در جراحی لیزر چشم و ماشینکاری قطعات کوچک شیشه ای برای استفاده در تلفن های همراه.  

استریکلند یک همکار تحقیقاتی در شورای ملی تحقیقات کانادا ، فیزیکدان آزمایشگاه ملی لارنس لیورمور و عضو کادر فنی دانشگاه پرینستون بود. در سال 1997 ، او به دانشگاه واترلو پیوست ، جایی که گروه لیزر ultrafast وی سیستم های لیزری با شدت بالا را برای تحقیقات اپتیک غیرخطی توسعه می دهد. وی دریافت کننده یک بورس پژوهشی اسلون ، جایزه برتر علمی پژوهشی برتر و یک جایزه علمی کاترل است. وی در سال 2013 به عنوان رئیس انجمن نوری (OSA) فعالیت کرد و عضو OSA ، انجمن سلطنتی کانادا و SPIE (انجمن بین المللی نوری و فوتونیک) است. استریکلند همکار افتخاری آکادمی مهندسی کانادا و همچنین انستیتوی فیزیک است. وی جایزه گلدن پلات را از آکادمی پیشرفت کسب کرد و دارای دکترا افتخاری متعددی است.

Strickland دکترای اپتیک را از دانشگاه روچستر و B.Eng به دست آورد. از دانشگاه مک مستر