فتودیاژوز و فتودینامیک درمانی

Photodiagnosis (PD) و فتودینامیک درمانی (PDT) زمینه های بسیار فعال در طب ترجمه هستند. این مفهوم تا حدی در برنامه های مختلف پزشکی ایجاد شده است ، اما همچنین زمینه ای در حال رشد در تحقیقات زیست پزشکی است ، که در آن تمرکز بر همکاری های عملکردی متقابل بین محققان ، تکنسین ها ، صنعت و پزشکان است.   استفاده ترکیبی از دارو و نور برای کاربردهای پزشکی تشخیصی و درمانی ، بینایی است که به مسیری طولانی برمی گردد. در دوران مدرن ، بیش از 100 سال پیش توسط محققان تیرولیایی هرمان فون تاپینر و اسکار رهاب در انستیتوی داروسازی در دانشگاه لودویگ ماکسیمیلیان مونیخ کشف شد. هم اکنون PD و PDT در از جمله معده ،  رشته های پزشکی دستگاه گوارش ، ارولوژی ، جراحی مغز و اعصاب ، جراحی سر و گردن ، زنان و زایمان ، پوست ، آنکولوژی ، درمان ضد میکروبی و بسیاری از رشته های دیگر مورد استفاده پزشکی قرار می گیرند. PD و PDT هر دو به عنوان یک کشور تبدیل شده اند و مورد تأیید سازمان غذا و داروی و اتحادیه اروپا برای نشانه های مختلف قرار گرفته اند.

تحولات بیشتر به طور مداوم در طول کنفرانس های خاص PDT مانند PD & PDT ‐ بروزرسانی 2018 در Kochel a ارائه و مورد بحث قرار می گیرد. (بایرن) و IPA 2019 را در بوستون (ایالات متحده آمریکا) ببینید. از نکات برجسته ویژه این گونه جلسات تعامل های چند رشته ای و بحث و گفتگوها است که پیش نیاز تحقیق موفقیت آمیز ترجمه و ترجمه فناوری جدید در کلینیک است. متأسفانه به دلیل بحران جهانی CORONA ، بیشتر جلسات 2020 به تعویق می افتد یا لغو می شود. انتشار تحقیقات ترجمه تا حدی می تواند سهم شخصی از تحقیقات جالب PD و PDT را به عهده بگیرد.

شماره حاضر منعکس کننده وضع موجود واقعی و آخرین جنبه های کاربرد نور لیزر در PD و PDT است.

با تمرکز بر مطالعات بالینی ترجمه ، Papayan و همکاران یک سیستم آندوسکوپی ویدئویی را توصیف می کنند تا هر دو تصویر فلورسانس (VIS / NIR) و یک تصویر با نور سفید از همان ناحیه را در طول برونکواسکوپی بدست آورند (e201900019). نمونه های بالینی توانایی سیستم را نشان می دهد و روشی برای theranostics فوتودینامیکی در بیماران مبتلا به سرطان ریه مرکزی را توصیف می کند. Malik اصول برنامه های کاربردی PDT آمینولولولینیک اسید (ALA‐) را مورد بررسی قرار داده و استفاده بالینی از ALA را برای برداشتن به روش فلورسانس تحت هدایت فلورسانس در جراحی مغز و اعصاب ، برنامه ای که نشان می دهد پتانسیل روش برای theranostics (e201900022) است. جنبه های مختلف مکانیسم های ALA ‐ PDT مورد بحث قرار گرفته و چشم انداز تحقیقات و برنامه های آینده توصیف شده است. درمورد کمک از پوست ، برنامه های ابتکاری ALA ‐ PDT برای بیماری های پوستی شایع توسط شی و همکاران (e201900028) ارائه شده است. از آنجا که درد ، واکنش منفی اصلی ALA ‐ PDT در اینجا است ، نور روز PDT (D ‐ PDT) و یک پروتکل PDT بهینه شده از نظر بالینی مورد بررسی قرار می گیرند ، با هدف کاهش درد از طریق تغییر در منابع نور و پارامترهای استاندارد درمانی. هر دو جنبه روند فعلی را در تلاش برای پیشرفت در کاربردهای بالینی ALA of PDT نشان می دهند. Loshenov و همکارانش تشخیص فلورسانس حین عمل جراحی دیواره مثانه با طول موج تحریک 635 نانومتر را در یک کارآزمایی بالینی و به دنبال آن برداشتن مجرای فلورسانس تحت هدایت فلورسانس (e201900026) انجام می دهند. علاقه بالینی ویژه ای به شناسایی مرزهای فلورسانس تومور و کانونهای کوچک تومور فلورسانس است که تحت سیستوسکوپی با نور سفید قابل تشخیص نیستند. آنچه امیدوارکننده به نظر می رسد این است که با استفاده از این رویکرد با طول موج قرمز ، ممکن است تومورهایی از جمله آنهایی که در لایه های عمیق تر بافت وجود دارند را تشخیص دهند. Bigge و همکارانش گزارش موردی بالینی خاص را در مورد یک مفهوم درمانی ترکیبی با استفاده از PDT به همراه لیزر به همراه داروی دارویی ارائه می دهند ، که برای معالجه یک بیمار سرکوب شده در سیستم ایمنی بدن که نشان دهنده کراتوز اکتینیک متعدد و کارسینوم سلول سنگفرشی مکرر (e201900037) است ، دارند. به دنبال این روش درمانی ، تثبیت بیماری در طی یک دوره پیگیری 2 ساله با شش جلسه درمان ترکیبی حاصل می شود.

قبل از کارآزمایی های بالینی ، باید زمینه های اختصاصی و تحقیقات امکان سنجی انجام شود و آزمایش کامل روشها ، تجهیزات و پارامترهای جدید مورد نیاز است. در این روش ، Lilge و همکارانش در مورد استفاده از یک حسگر نوآورانه Photoensitizer ، یک کمپلکس polypyridyl Ru (II) (TLD1433) برای درمان سرطان مثانه که بصورت آزمایشی در شرایط آزمایشگاهی و در یک مدل ارتوپدی داخل بدن (داخل بدن) مورد استفاده قرار گرفته است ، گزارش دادند. خواص الکترواستاتیک urothelium طبیعی در مقابل تومور ‐ به خطر بیافتد یک نسبت جذب انتخابی بالا را فراهم می کند. در مدل های داخل بدن ، نکروز تومور موفقیت آمیز نزدیک به 1.5 میلی متر در عمق می تواند پس از فعال سازی با نور در محدوده 520 تا 540 نانومتر حاصل شود. از آنجا که مصرف اکسیژن نقش مهمی در PDT و نوری زایی (PBM) دارد ، گرلی و همکاران تأثیرات خود را بر میزان مصرف اکسیژن در غشای کوریوآلانتوئیک (CAM) جنین های مرغ در داخل بدن تحت هیپوکسی (e201900025) ارائه می دهند. به طور خاص ، پروتوپورفیرین IX ناشی از ALA (PPIX) برای بررسی اکسیژن مورد استفاده قرار گرفت