توموگرافی

توموگرافی با استفاده از هر نوع موج نافذ توسط تصویربرداری توسط بخش ها یا بخش بندی می شود. این روش در رادیولوژی ، باستان شناسی ، زیست شناسی ، علوم جوی ، ژئوفیزیک ، اقیانوس شناسی ، فیزیک پلاسما ، علم مواد ، اخترفیزیک ، اطلاعات کوانتومی و سایر حوزه های علوم استفاده می شود. کلمه توموگرافی از زبان یونانی باستان τόμος tomos ، "برش ، بخش" و γράφω Graphō "" برای نوشتن "یا در همین زمینه" برای توصیف "گرفته شده است. وسیله ای که در توموگرافی استفاده می شود توموگرافی نام دارد ، در حالی که تصویر تولید شده توموگرافی است.

در بسیاری از موارد ، تولید این تصاویر براساس بازسازی توموگرافی رویه ریاضی ، مانند توموگرافی کامپیوتری با اشعه ایکس که از طریق رادیوگرافی های چند پروژکتور تولید می شود ، انجام می شود. بسیاری از الگوریتم های مختلف بازسازی وجود دارد. بیشتر الگوریتمها در یکی از دو دسته قرار می گیرند: طرح ریزی برگشت فیلتر (FBP) و بازسازی تکراری (IR). این رویه ها نتایج ناقص را ارائه می دهند: آنها یک توافق بین دقت و زمان محاسبه مورد نیاز را نشان می دهند. FBP به منابع محاسباتی کمتری احتیاج دارد ، در حالی که IR معمولاً با هزینه محاسبات بالاتری مصنوعات کمتری (خطاهای در بازسازی) تولید می کند. 

اگرچه MRI و سونوگرافی روشهای انتقال هستند ، اما برای دستیابی به داده ها از جهات مختلف به طور معمول نیازی به حرکت فرستنده ندارند. در MRI ، هر دو پیش بینی و هارمونیک فضایی بالاتر با استفاده از میدان های مغناطیسی متغیر فضایی نمونه برداری می شوند. هیچ قسمت متحرک برای تولید یک تصویر لازم نیست. از طرف دیگر ، از آنجا که سونوگرافی از زمان پرواز برای رمزگذاری فضایی سیگنال دریافتی استفاده می کند ، این روش کاملاً توموگرافی نیست و به هیچ وجه به کسب چندین مورد نیاز نیست.