فیزیک فلوروسکوپی بالینی

فلوروسکوپی در اوایل رادیوگرافی برای مصارف پزشکی اقتباس شده بود ، و به همین ترتیب از سالهای اولیه ادعای حمایت فیزیک بالینی را داشته است. فلوروسکوپی ، شبیه به ماموگرافی و رادیوگرافی ، تجربه ای را تجربه کرده است و در حال حاضر تغییراتی را از آشکارسازهای آنالوگ به دیجیتال تجربه می کند. آشکارسازهای تقویت کننده تصویر آنالوگ (II) توسط سیستم های صفحه تخت جایگزین می شوند.   ردیاب های صفحه تخت از ویژگی های منحصر به فرد نویز برخوردار هستند ، از این رو که سر و صدا تمایل دارد که با دوزهای کم از آنچه در سیستم های II به نمایش گذاشته شد ، موضوع مهمتری باشد. سیگنال های دیجیتالی از آشکارسازهای صفحه تخت ، امکان فیلتر موقت و سایر عملکردهای پردازش بعد از پردازش را فراهم می آورد که می تواند کیفیت تصویر را تحت تأثیر قرار دهد. در صورت کمیت ، کیفیت تصویر می تواند به آسانی ارزیابی ، بهینه سازی و ردیابی شود. انتقال به فناوری دیجیتالی ، سنجش کمی راحت تر از کیفیت تصویر را ممکن می کند. فناوری دیجیتال تعدد کاربردهای بالینی را برای سیستمهای فلوروسکوپی فعال کرده است. نظارت بر عملکرد یکی دیگر از فناوریهای نوظهور در زمینه تصویربرداری از جمله فلوروسکوپی است.