قشر مغز

قشر مغز (قشر مغز جمع) که به عنوان گوشته مغز نیز شناخته می شود ،  لایه بیرونی بافت عصبی مغز مغز در انسان و سایر پستانداران است. قشر مغز بیشتر از نئوکورتکس شش لایه تشکیل شده است و فقط ده درصد آن شامل تخصیص است. با شکاف طولی که مغز را به نیمکره مغزی چپ و راست تقسیم می کند ، به دو قشر جدا می شود. دو نیمکره توسط قشر کالوسوم در زیر قشر متصل می شوند. قشر مغز بزرگترین محل ادغام عصبی در سیستم عصبی مرکزی است.  این نقش اساسی در توجه ، ادراک ، آگاهی ، اندیشه ، حافظه ، زبان و آگاهی دارد.

در اکثر پستانداران ، جدا از پستانداران کوچک که دارای مغزهای کوچک هستند ، قشر مغز تاشو می خورد و در حجم محدود کرانیوم سطح بیشتری را ایجاد می کند. جدا از به حداقل رساندن حجم مغز و جمجمه ، تاشو قشر مغز برای سیم کشی مغز و سازمان عملکردی آن بسیار مهم است. در پستانداران با مغز کوچک تاشو وجود ندارد و قشر صاف است. 

تاشو یا خط الراس در قشر مخروط به نام gyrus (جمع gyri) و شیار به آن sulcus (جمع sulci) گفته می شود. این محلول های سطح در حین رشد جنین ظاهر می شوند و پس از تولد از طریق فرآیند غرق شدن ، به بلوغ خود ادامه می دهند. در مغز انسان اکثر قشر مغز از بیرون قابل مشاهده نیست ، اما در سولسی دفن شده است ، و قشر عایق کاملاً پنهان است. سولسی های اصلی و گایر تقسیمات مغزی را به لوب های مغز نشان می دهند.

در قشر مغز بین 14 تا 16 میلیارد نورون وجود دارد. اینها به لایه های افقی و به صورت شعاعی به ستونهای قشر مغز و مینی کلماها سازماندهی می شوند. نواحی قشر مغز عملکردهای خاصی مانند حرکت در قشر موتور و دید در قشر بینایی دارند.