فوکوس پرتو لیزر

تحویل پرتو لیزر به بافت

پرتوهای لیزر معمولاً به خوبی برخورد می شوند. پراش باعث می شود که امواج نور هنگام انتشار ، بطور عرضی گسترش یابد و بنابراین ، داشتن تیر کاملاً برخورد نشده غیرممکن است. زاویه واگرایی محدود پراش یک پرتوی گاوسی با قطر D و طول موج λ برابر Θ = 4 ⋅ λ / Π ⋅ D. به عنوان نمونه ، برای لیزر آرگون که پرتویی به عرض 1 میلی متر در طول موج 515 نانومتر دارد ، واگرایی (نیمه -angle Q) حدود 0.66 mrad است ، یعنی پرتو با فاصله 1.3 میلی متر از فاصله 1 متر پخش می شود.

با استفاده از یک لنز یا یک آینه مقعر با فاصله کانونی f ، یک پرتو لیزر می تواند به نقطه ای با قطر d = (4 ⋅ f / Π ⋅ D) متمرکز شود. عمق ناحیه کانونی این است: F = (8 ⋅ f2 / Π ⋅ D2) λ (شکل 4). با داشتن لنز f = 25 میلی متر ، همان پرتوی لیزر آرگون را می توان به نقطه ای با قطر 16 میلی متر متمرکز کرد و دارای عمق کانونی 820 میلی متر بود. البته باید تأکید کرد که تعریف دقیق از اندازه نقطه بستگی به مشخصات پرتو دارد ، که در تنظیمات مختلف حفره های لیزری متفاوت است. معمولاً برای فتوکواگولاسیون لیزر درمانی چنین تمرکز محکمی لازم نیست ، و لکهای لیزری معمولاً در کاربردهای مختلف از 50 تا 500 میلی متر قطر دارند.